Kwalifikacja: ELM.04 - Eksploatacja układów automatyki przemysłowej

Wybierając metodę pomiaru prędkości przepływu cieczy w rurociągu, często błędnie zakłada się, że anemometry czy spiętrzające przyrządy też nie powodują spadków ciśnienia. Tymczasem zarówno metody anemometryczne, jak i spiętrzające oraz zwiężkowe opierają się na wprowadzeniu do przepływu elementu pomiarowego – czy to siatki, zwężki, przeszkody czy jakiegoś elementu blokującego lub zaburzającego strugę cieczy. Takie rozwiązania z definicji powodują lokalny spadek ciśnienia, bo medium musi pokonać dodatkowy opór. Przepływomierze spiętrzające (np. rurka Pitota, kryzy) oraz zwiężkowe (najczęściej zwężki Venturiego czy dysze) są bardzo popularne w klasycznych instalacjach przemysłowych, bo są proste i tanie, ale niestety zawsze ingerują w przepływ. Anemometry natomiast są powszechnie stosowane do gazów, a w cieczach spotyka się je rzadko – i jeśli już, to też wymagają zabudowania jakiegoś czujnika w środku, co generuje nie tylko spadek ciśnienia, ale i ryzyko zanieczyszczenia czujnika. Z mojego doświadczenia wynika, że wiele osób nie zwraca uwagi na konsekwencje nawet niewielkich spadków ciśnienia, a to w dużych instalacjach może prowadzić do poważnych problemów z bilansowaniem hydrauliki lub stratami energii. Tylko metoda ultradźwiękowa umożliwia całkowicie bezinwazyjny pomiar – fale ultradźwiękowe przechodzą przez ściankę rury i ciecz, nie powodując absolutnie żadnych zakłóceń w przepływie. Dlatego wszędzie tam, gdzie liczy się bezpieczeństwo procesu, czystość medium i brak ingerencji w układ, rozwiązania kontaktowe schodzą na dalszy plan, a ultradźwięki przejmują stery. Warto o tym pamiętać, szczególnie przy projektowaniu nowoczesnych instalacji, gdzie energooszczędność i niezawodność są na pierwszym miejscu.