W regulacji PID, człon całkujący (I) odpowiada za eliminację uchybu ustalonego, czyli dąży do tego, by na wyjściu układu nie było trwałego odchylenia od wartości zadanej. W dokumentacji wyraźnie widać, że stała czasowa całkowania PID, czyli ten właśnie człon I, może być ustawiana w zakresie od 0 do 3600 sekund. Możliwość tak szerokiej regulacji pozwala dopasować reakcję regulatora do bardzo wolnych procesów przemysłowych, gdzie czas akumulacji odchyłki ma kluczowe znaczenie. Przykładowo, w piecach przemysłowych lub dużych systemach grzewczych, czas całkowania rzędu kilkuset czy nawet kilku tysięcy sekund pozwala uniknąć oscylacji i zapewnić stabilną regulację. Moim zdaniem, zbyt krótka stała całkowania prowadzi często do nadmiernego 'przesterowania' i niestabilności, dlatego tak szeroki zakres jest naprawdę przydatny. Z doświadczenia wiem, że dobranie prawidłowej wartości tego parametru wymaga nie tylko znajomości procesu, ale też pewnej wprawy i testów praktycznych. Warto pamiętać, że według praktyk branżowych, człon I powinien być dobierany ostrożnie, a przy pierwszym uruchomieniu często stosuje się metody autotuningu, które również tu są dostępne (widać to w dokumentacji). Dobrze też zwrócić uwagę na to, że 0 sekund wyłącza całkowanie, co bywa przydatne podczas testów. Takie podejście do konfiguracji PID jest zgodne z zaleceniami producentów i standardami automatyki przemysłowej.
Patrząc na dostępne parametry konfiguracji PID w dokumentacji technicznej, łatwo pomylić zakresy czasowe dotyczące poszczególnych członów regulatora, ale każda z tych wartości ma swoje uzasadnienie wynikające z roli, jaką dany człon pełni w procesie regulacji. Zakres proporcjonalności PID (oznaczony jako Pb) nie jest wyrażany w sekundach, a w jednostkach odpowiadających mierzonej wielkości – w tym przypadku w stopniach Celsjusza. To typowy błąd, bo czasami myli się proporcjonalność z czasem, a tak naprawdę proporcjonalność określa, jak szeroko regulator będzie reagował na odchylenie od zadanej wartości. Z kolei dla członu całkującego (I) podano wprost, że zakres regulacji to 0 do 3600 sekund, czyli to jedyny człon, który faktycznie można tak długo ustawiać. Natomiast człon różniczkujący (D) ma zakres od 0 do 999 sekund, co jest znacznie krótsze – wynika to z tego, że różniczkowanie bazuje na przewidywaniu zmian i zbyt długi czas różniczkowania mógłby prowadzić do niepotrzebnego podbijania sygnału sterującego, co destabilizuje układ. Podobnie okres impulsowania (czas przełączania wyjścia dwustanowego) jest ograniczony do 360 sekund. Typowym błędem jest tutaj mylenie stałej proporcjonalności z czasami członów I i D albo zakładanie, że wszystkie parametry PID można ustawiać w takim samym zakresie czasowym. W praktyce każdy z tych parametrów ma swoje ograniczenia wynikające z fizycznych właściwości procesu sterowanego i algorytmu regulatora. Z mojego doświadczenia wynika, że wielu początkujących automatyków właśnie przez takie nieprecyzyjne czytanie dokumentacji dobiera parametry niezgodnie z zaleceniami, co prowadzi do niestabilnej pracy układu lub braku efektów regulacji. Dobrą praktyką jest zawsze szczegółowe analizowanie dokumentacji i rozumienie, do czego służy każdy z parametrów, zanim jeszcze przystąpi się do konfiguracji PID w rzeczywistym urządzeniu.