Kwalifikacja: ELM.04 - Eksploatacja układów automatyki przemysłowej

Odpowiadając na to pytanie, dużo osób kieruje się najczęściej pewnym uproszczeniem — im większy prąd, tym szybciej przekaźnik się zużywa, ale liczby na wykresie bywają mylące. Na osi pionowej wykresu znajduje się liczba łączeń, a na poziomej prąd łączeniowy. Kiedy patrzymy na wartość 3 A, łatwo przeszacować albo niedoszacować rzeczywistą trwałość, szczególnie jeśli nie czytamy wykresu logarytmicznego poprawnie. Wiele osób wybiera odpowiedzi 1·10^6 lub nawet 2·10^6, sądząc, że trwałość zawsze idzie w miliony cykli niezależnie od prądu. To błąd, bo trwałość łączeniowa spada bardzo gwałtownie wraz ze wzrostem prądu obciążenia – krzywa na wykresie wyraźnie to pokazuje. Z drugiej strony, wskazanie liczby łączeń równej 1·10^5 to już przesadne zaniżenie; taki wynik pojawia się dopiero przy prądach znacznie wyższych niż 3 A, bliżej granicy 6 A. Typowy błąd polega na nieuwzględnieniu skali logarytmicznej wykresu – odległości między kolejnymi wartościami nie są równe, a różnice pomiędzy poziomami 10^5, 2·10^5 i 10^6 są bardzo istotne z punktu widzenia eksploatacji sprzętu. W praktyce inżynierskiej zawsze należy bardzo uważnie analizować dane katalogowe, bo przeszacowanie trwałości może prowadzić do nieoczekiwanych awarii i przestojów. Standardy (jak PN-EN 60947) też podkreślają, że właściwe dobranie przekaźnika powinno bazować na rzeczywistych warunkach pracy – a nie na ogólnych założeniach. Moim zdaniem, warto nauczyć się dokładnie czytać tego typu wykresy i pamiętać, że trwałość łączeniowa w funkcji prądu to nie jest liniowa zależność – każdy wzrost prądu bardzo mocno wpływa na żywotność elementu. To niby prosta rzecz, ale w praktyce okazuje się kluczowa dla niezawodności całego układu.