Zawód:  Technik awionik 
 Kategorie:  Instalacje elektryczne  Podstawy fizyki lotniczej 
Pojęcie 'dielektryczna wytrzymałość powietrzna' odnosi się do maksymalnego napięcia, które można przyłożyć do powietrza, zanim dojdzie do przebicia elektrycznego. Proces ten ma kluczowe znaczenie w dziedzinach związanych z elektroenergetyką oraz w aplikacjach, gdzie przewody elektryczne muszą być umieszczone w powietrzu. W praktyce, dielektryczna wytrzymałość powietrza wynosi około 3 kV na milimetr, co oznacza, że na każdy milimetr odległości w powietrzu między przewodami może wystąpić przebicie przy napięciu 3 kV. Zrozumienie tego pojęcia jest istotne dla projektowania instalacji elektrycznych, gdzie unikanie niebezpiecznych sytuacji związanych z przeskokiem łuku elektrycznego jest kluczowe. Standardy, takie jak IEC 60243, dostarczają wytycznych dotyczących testowania dielektrycznej wytrzymałości materiałów, a ich znajomość jest niezbędna dla inżynierów i techników zajmujących się projektowaniem systemów energetycznych. Przykłady zastosowania obejmują linie wysokiego napięcia, gdzie odpowiednie dystanse między przewodami a ziemią oraz innymi obiektami muszą być zachowane, aby zminimalizować ryzyko przebicia.