Kwalifikacja: TLO.01 - Wykonywanie obsługi technicznej wyposażenia awionicznego i elektrycznego statków powietrznych

Pomiar temperatury gazów wylotowych silnika turbinowego z wykorzystaniem termistora może wydawać się kuszącą opcją, jednak jest to podejście obarczone poważnymi ograniczeniami. Termistory, choć oferują dobrą dokładność w węższym zakresie temperatur, mają ograniczoną odporność na ekstremalne warunki panujące w silnikach turbinowych. Temperatura gazów wylotowych często przekracza 1000 stopni Celsjusza, co znacznie przekracza maksymalne wartości pracy większości standardowych termistorów. Ta metoda może prowadzić do ich uszkodzenia lub deformacji, co w konsekwencji może skutkować błędnymi pomiarami. Pirometry optyczne, mimo że działają na zasadzie pomiaru promieniowania podczerwonego emitowanego przez obiekty, również nie są idealne do takich zastosowań, ponieważ ich skuteczność może być zakłócana przez różne czynniki, takie jak zanieczyszczenia gazów czy zmiany w składzie chemicznym. Podobnie, czujniki półprzewodnikowe, które działają w oparciu o zmiany oporności w odpowiedzi na temperaturę, mają ograniczony zakres temperatury oraz krótki czas życia w ekstremalnych warunkach. Wybór niewłaściwej metody pomiaru temperatury może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, w tym uszkodzenia silnika lub obniżenia jego wydajności. Z tego powodu, standardy branżowe stanowczo zalecają stosowanie termopar, które są dostosowane do takich ekstremalnych warunków.