Kwalifikacja: TLO.01 - Wykonywanie obsługi technicznej wyposażenia awionicznego i elektrycznego statków powietrznych

Aluminium, miedź i mosiądz to materiały, które mają ograniczone właściwości magnetyczne, co czyni je niewłaściwym wyborem w kontekście aplikacji wymagających silnego magnetyzmu. Aluminium jest materiałem paramagnetycznym, co oznacza, że jego reakcja na pole magnetyczne jest bardzo słaba i chwilowa. W praktyce, nie jest w stanie utrzymać magnetyzmu, co sprawia, że nie nadaje się na rdzenie elektromagnesów czy transformatorów. Miedź, chociaż doskonałym przewodnikiem elektryczności, także nie wykazuje właściwości ferromagnetycznych. Jej wykorzystanie w aplikacjach elektromagnetycznych ogranicza się głównie do przewodzenia prądu, a nie do generowania czy utrzymywania pola magnetycznego. Mosiądz, będący stopem miedzi i cynku, również nie ma zdolności do silnego namagnesowania. Z tego powodu, wiele osób może mylić te materiały z ferromagnetycznymi, co jest powszechnym błędem myślowym. W kontekście zastosowań technicznych, kluczowe jest zrozumienie, że tylko materiały ferromagnetyczne, takie jak żelazo-krzem, są w stanie efektywnie działać w urządzeniach wymagających silnych pól magnetycznych. To niewłaściwe zrozumienie może prowadzić do wyboru materiałów, które nie spełnią oczekiwań w aplikacjach elektromagnetycznych.