Badania kontrolne w kontekście zdrowia pracowników mają na celu ocenę ich zdolności do pracy po dłuższym okresie niezdolności spowodowanej chorobą. W przypadku, gdy pracownik jest niezdolny do pracy przez okres przekraczający 30 dni, pracodawca ma prawo zażądać przeprowadzenia takiego badania. To działanie jest zgodne z przepisami prawa pracy oraz normami ochrony zdrowia, które nakładają na pracodawców obowiązek dbania o zdrowie swoich pracowników. Przykładem zastosowania tej procedury jest sytuacja, w której pracownik wraca po długotrwałej chorobie, takiej jak operacja lub leczenie przewlekłej choroby. Badanie kontrolne pozwala lekarzowi ocenić, czy pracownik jest gotowy do powrotu do pełnych obowiązków zawodowych, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno pracownika, jak i jego współpracowników. Tego rodzaju badania są również korzystne z punktu widzenia ergonomii pracy, gdyż umożliwiają dostosowanie stanowiska do aktualnych możliwości zdrowotnych pracownika.
Wybór odpowiedzi dotyczącej rozpoczęcia pracy przez pracownika jest niepoprawny, ponieważ badania kontrolne nie są obligatoryjne w tym kontekście. Nowi pracownicy mogą być poddawani innym rodzajom badań wstępnych, które mają na celu sprawdzenie ich stanu zdrowia przed podjęciem pracy, jednak nie są to badania kontrolne. Badania kontrolne są natomiast specyficznie związane z sytuacjami, w których pracownik wraca do pracy po długotrwałej niezdolności. Odpowiedź związana z pogorszeniem stanu zdrowia na wniosek pracodawcy również jest nieprawidłowa, ponieważ badania kontrolne powinny być przeprowadzane na podstawie wniosku lekarza, który sprawuje opiekę profilaktyczną nad pracownikiem. Dodatkowo, takie badania są uzasadnione tylko w przypadku udokumentowanego pogorszenia stanu zdrowia, co może być trudne do zrealizowania na żądanie pracodawcy bez odpowiednich podstaw medycznych. W kontekście długotrwałej niezdolności do pracy, konieczne jest zrozumienie, że tylko lekarz ma kompetencje do oceny, czy pracownik może powrócić do pracy, a nie pracodawca, który może jedynie zainicjować proces. Dlatego też, odpowiedzi opierające się na wnioskach pracodawcy są niezgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony zdrowia pracowników, które podkreślają rolę lekarzy w ocenie zdolności do pracy.