Kategorie: Czynniki szkodliwe i zagrożenia Środki ochrony i profilaktyka
Brak aktywności ruchowej prowadzi do zwapniania kości, co jest efektem obniżonej stymulacji mechanicznej. W warunkach braku obciążenia, komórki odpowiedzialne za produkcję tkanki kostnej, znane jako osteoblasty, nie są aktywowane, co prowadzi do zmniejszenia ich liczby i spowolnienia procesu mineralizacji kości. Długotrwały brak aktywności fizycznej skutkuje także zwiększoną resorpcją kości, co prowadzi do ich osłabienia i zwiększonego ryzyka złamań. Przykładem jest sytuacja osób unieruchomionych przez dłuższy czas, które mogą doświadczać znacznego osłabienia struktury kostnej. Standardy w rehabilitacji i profilaktyce osteoporozy sugerują regularną aktywność fizyczną jako kluczowy element w utrzymaniu zdrowych kości. Ćwiczenia, takie jak chodzenie, bieganie czy trening siłowy, powinny być częścią codziennej rutyny, by wspierać zdrowie układu kostnego oraz zapobiegać jego degradacji.