Obniżenie wysokości pomieszczenia do 2,5 m jest zgodne z przepisami, pod warunkiem, że na każdego pracownika przypada co najmniej 15 m3 wolnej objętości. Dla czterech pracowników oznacza to, że minimalna objętość wynosi 60 m3 (4 pracowników x 15 m3). Przy takiej objętości i wysokości 2,5 m, pomieszczenie musi mieć co najmniej 24 m2 powierzchni, co jest optymalne dla zapewnienia komfortowych warunków pracy. Przepisy i normy BHP, takie jak PN-EN 12464-1, wskazują, że odpowiednia objętość powietrza jest kluczowa dla zdrowia i bezpieczeństwa pracowników. Przykładem zastosowania jest biuro, gdzie przy obniżonej wysokości sufitów należy zadbać o odpowiednią wentylację i oświetlenie, aby spełnić wymagania ergonomiczne i poprawić efektywność pracy.
Obniżenie wysokości pomieszczeń może prowadzić do licznych problemów, jeśli nie zostaną zachowane odpowiednie standardy dotyczące objętości na osobę. Odpowiedzi sugerujące, że w pomieszczeniu mogą pracować 3, 2 lub 8 osób, bazują na błędnych założeniach dotyczących minimalnej objętości powietrza na pracownika. Zgodnie z przepisami, dla czterech pracowników przy wysokości 2,5 m, minimalna objętość pomieszczenia wynosi 60 m3. Przy 3 pracownikach objętość musiałaby wynosić 45 m3, co nie spełnia wymagań. W przypadku 2 pracowników, minimalna objętość wynosiłaby 30 m3, co również jest niewystarczające. Natomiast pozwolenie na pracę 8 osób w pomieszczeniu z taką wysokością jest skrajnie nieodpowiedzialne, ponieważ wymagałoby co najmniej 120 m3 wolnej objętości, co nie jest wykonalne w obniżonych warunkach. Kluczowym błędem myślowym jest ignorowanie zasad dotyczących przestrzennej i wentylacyjnej ergonomii. Pracownicy, którzy przebywają w zbyt małej objętości powietrza, mogą doświadczyć dyskomfortu, a nawet zagrożeń zdrowotnych. W związku z tym, kluczowe jest przestrzeganie przepisów BHP oraz norm dotyczących przestrzeni roboczej, które mają na celu zapewnienie zdrowych i bezpiecznych warunków pracy.