Odpowiedź 'OWAS' jest prawidłowa, ponieważ OWAS (Occupational Work Assessment System) to metoda oceny obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego, która została stworzona w celu identyfikacji i analizy niewłaściwych postaw ciała oraz ruchów wykonywanych podczas pracy. Metoda ta pozwala na systematyczne monitorowanie czynników ryzyka, co jest kluczowe w zapobieganiu urazom oraz chorobom zawodowym. OWAS opiera się na obserwacji i ocenie pozycji ciała oraz siły, z jaką pracownik wykonuje swoje zadania. Przykładowo, w przypadku pracowników fizycznych, takich jak operatorzy maszyn czy pracownicy magazynów, analiza OWAS może wskazać na nieprawidłowości w ich postawach, co pozwala na wdrożenie odpowiednich zmian w organizacji pracy, takich jak dostosowanie wysokości stanowiska pracy czy wprowadzenie przerw na odpoczynek. Zastosowanie OWAS w praktyce jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie ergonomii oraz normami ISO, co przyczynia się do poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników.
Wybór metod PHA, JSA i RISK SCORE jako alternatyw dla OWAS wskazuje na nieporozumienie dotyczące specyfiki tych metod oceny ryzyka. PHA, czyli analiza zagrożeń i ryzyka, jest podejściem bardziej ogólnym, które koncentruje się na identyfikacji zagrożeń w całym procesie pracy, a nie na szczegółowej ocenie obciążeń układu mięśniowo-szkieletowego. Choć PHA jest ważnym narzędziem w systemie zarządzania bezpieczeństwem, nie dostarcza konkretnych informacji na temat postaw ciała i specyficznych czynników ryzyka związanych z obciążeniem mięśniowo-szkieletowym. JSA (Job Safety Analysis) z kolei, polega na analizie konkretnych zadań w celu identyfikacji potencjalnych zagrożeń i metod ich eliminacji lub minimalizacji. Podobnie jak PHA, JSA ma ograniczenia w kontekście oceny ergonomii i obciążeń ciała, ponieważ nie uwzględnia szczegółowych aspektów biomechanicznych, które są kluczowe w ocenie OWAS. Metoda RISK SCORE, zdefiniowana jako ocena ryzyka w oparciu o różne wskaźniki, skupia się na ilościowym pomiarze ryzyka, co również nie odpowiada na potrzeby związane z analizą postaw ciała i ich wpływu na zdrowie pracowników. Wybór tych metod może prowadzić do niedoszacowania ryzyka urazów mięśniowo-szkieletowych, co może mieć poważne konsekwencje zdrowotne dla pracowników, a w dłuższej perspektywie również ekonomiczne dla organizacji.