Podstawowy układ ergonomiczny, składający się z człowieka, maszyny oraz środowiska, odzwierciedla kluczowe elementy wpływające na efektywność i bezpieczeństwo w pracy. W tym kontekście człowiek jest centralnym punktem, ponieważ jego zdolności, ograniczenia i potrzeby powinny być brane pod uwagę w projektowaniu stanowisk pracy. Maszyna, jako narzędzie pracy, musi być dostosowana do możliwości użytkownika, co zapewnia optymalne warunki dla jego wydajności. Środowisko z kolei obejmuje wszystkie zewnętrzne czynniki, takie jak oświetlenie, hałas czy temperatura, które mogą wpływać na komfort i zdrowie pracownika. Przykładem zastosowania tej triady jest projektowanie biura, gdzie ergonomiczne krzesła i biurka są dostosowane do indywidualnych potrzeb użytkowników, a oświetlenie i akustyka są zoptymalizowane, aby zminimalizować zmęczenie i poprawić koncentrację. Takie podejście jest zgodne z normami ergonomii, takimi jak ISO 9241, które podkreślają znaczenie dostosowania pracy do człowieka.
Wybór odpowiedzi, która zawiera jedynie człowieka i zagrożenia, nie uwzględnia kluczowej roli maszyny oraz środowiska w procesie pracy. Istotne jest zrozumienie, że sama analiza zagrożeń bez kontekstu technologii i warunków pracy nie daje pełnego obrazu ergonomii. Człowiek i zagrożenia mogą być postrzegane jako interakcje, lecz bez zrozumienia jakie maszyny są używane i w jakim środowisku, nie można skutecznie ocenić ryzyka ani potrzeb ergonomicznych. Kolejna koncepcja, która pomija maszyny, ignoruje fakt, że odpowiednie dostosowanie narzędzi i sprzętu do potrzeb użytkownika jest kluczowe dla przewidywania i eliminowania zagrożeń. Odpowiedzi, które sugerują jedynie zagrożenia i środowisko pracy, również nie uwzględniają interakcji człowieka z technologią. Przykład ten ilustruje typowy błąd myślowy – redukcję złożonego systemu do tylko kilku elementów, co prowadzi do pominięcia krytycznych aspektów, jakimi są ergonomiczne dostosowanie sprzętu oraz adaptacja środowiska do zadań wykonywanych przez pracownika. W praktyce, skuteczny układ ergonomiczny wymaga holistycznego podejścia, które uwzględnia wszystkie komponenty systemu pracy, by zapewnić zdrowie i wydajność pracowników.