Andragogika to dziedzina wiedzy, która koncentruje się na procesie kształcenia osób dorosłych. Jej celem jest dostosowanie metod dydaktycznych do specyficznych potrzeb oraz uwarunkowań dorosłych uczniów, którzy różnią się od dzieci i młodzieży nie tylko wiekiem, ale także doświadczeniem życiowym i motywacjami do nauki. W praktyce andragogika uwzględnia takie czynniki jak samodzielność, aktywność oraz chęć uczestnictwa w procesie edukacyjnym. Przykłady zastosowania andragogiki można znaleźć w kursach zawodowych, programach rozwoju osobistego oraz w edukacji ustawicznej. Standardy kształcenia dorosłych zalecają metodę aktywną, która angażuje uczestników w proces nauczania, tak aby mogli oni wykorzystywać zdobytą wiedzę w praktyce. Kluczowym elementem w andragogice jest również tworzenie atmosfery zaufania i otwartości, co sprzyja lepszemu przyswajaniu wiedzy i umiejętności.
Dydaktyka, jako nauka zajmująca się procesem nauczania i uczenia się, koncentruje się głównie na dzieciach i młodzieży, dostosowując metody i techniki do ich specyficznych potrzeb rozwojowych. Jej podejście jest zatem z perspektywy czasowej i rozwojowej dość ograniczone, ponieważ nie uwzględnia dorosłych uczestników procesu edukacyjnego, których motywacje, doświadczenia i potrzeby są znacznie różne. Przykładowo, dydaktyka nie bierze pod uwagę, że dorośli często sami poszukują wiedzy i mają jasno określone cele związane z nauką, co sprawia, że ich podejście do nauki jest bardziej samodzielne i oparte na doświadczeniu życiowym. Logika, będąca nauką o poprawnym rozumowaniu i wnioskowaniu, nie ma bezpośredniego zastosowania w kontekście kształcenia dorosłych, ponieważ nie dotyczy metod dydaktycznych ani psychologicznych aspektów nauczania. Psychologia, z drugiej strony, bada zachowania ludzi, ale nie koncentruje się bezpośrednio na procesach i metodach kształcenia dorosłych. W kontekście edukacji dorosłych, kluczowe jest zrozumienie, że ich nauka powinna być dostosowana do ich indywidualnych doświadczeń oraz potrzeb, co jest zagadnieniem podejmowanym przede wszystkim przez andragogikę. Dlatego błędne jest myślenie, że inne dziedziny mogą w pełni zastąpić rolę andragogiki w kształtowaniu efektywnych programów edukacyjnych dla dorosłych.