Kwalifikacja: TWO.01 - Wykonywanie robót regulacyjnych i hydrotechnicznych

Na fotografii pokazano prostą, pionową przegrodę poruszającą się w górę i w dół w stalowych prowadnicach, czyli typowe zamknięcie zasuwowe. Częsty błąd polega na myleniu go z innymi rodzajami zamknięć, zwłaszcza klapowymi i segmentowymi, bo na pierwszy rzut oka wszystkie „bramy” na jazie wyglądają podobnie – jest jakaś płyta i woda, która przez nią przepływa. W zamknięciu klapowym płyta jest ułożona mniej więcej w poziomie lub pod niewielkim kątem i obraca się wokół dolnej krawędzi, jak klapa na zawiasach. Pracuje dzięki momentowi od naporu wody i często też przy pomocy siłowników. Na zdjęciu nic takiego nie ma – przegroda nie jest obrotowa, tylko ślizga się pionowo w prowadnicach. Zamknięcie walcowe ma zupełnie inną geometrię: zamiast płaskiej płyty występuje walec (cylinder) stalowy lub żelbetowy, który obraca się wokół własnej osi, odsłaniając lub przysłaniając otwór przepływowy. Taki walec jest masywny, dobrze widoczny i zaokrąglony, a tutaj płyta jest płaska, złożona z desek, usztywniona ryglami – to kompletnie inna konstrukcja. Segmentowe z kolei opiera się na łukowej lub wielokątnej tarczy, podpartej cięgnami, kratownicą lub żebrami – ma wyraźny kształt segmentu koła, a jego oś obrotu oraz układ podpór są mocno rozbudowane. W dobrych praktykach projektowych i eksploatacyjnych budowli hydrotechnicznych rozróżnianie tych typów zamknięć jest kluczowe, bo każdy z nich ma inne warunki pracy, inne obciążenia i inny sposób sterowania. Błędne rozpoznanie typu może wynikać z patrzenia tylko na materiał (np. drewno sugeruje komuś rozwiązanie „stare” i przez to myli z klapą) zamiast na sposób prowadzenia i ruchu przegrody. W praktyce terenowej warto zawsze zadać sobie pytanie: czy to się obraca wokół osi, czy przesuwa w prowadnicach? Jeśli przesuwa się pionowo, jak na tym zdjęciu, mamy do czynienia z zasuwą, a nie z klapą, walcem czy segmentem.