Kwalifikacja: TWO.01 - Wykonywanie robót regulacyjnych i hydrotechnicznych
Kategorie: Budowle hydrotechniczne Dokumentacja i organizacja robót Bezpieczeństwo i konserwacja
Podczas bieżącego przeglądu stanu technicznego obwałowania należy sprawdzić
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Prawidłowo wskazany „stan zadarnienia” to dokładnie ten element, który sprawdza się podczas bieżącego przeglądu stanu technicznego obwałowania. W praktyce utrzymaniowej wałów przeciwpowodziowych zadarnienie jest jednym z podstawowych „wskaźników zdrowia” korpusu wału. Dobrze wykształcona, gęsta darń stabilizuje skarpę, ogranicza erozję powierzchniową od deszczu i spływu wód, a także częściowo chroni przed rozmywaniem przez wiatr i lokalne przesiąki. Z mojego doświadczenia, przy patrolach wałów po większych opadach, pierwszy rzut oka idzie właśnie na przerwy w darni, łysiny, wydeptane ścieżki, nory zwierząt – to wszystko widać najlepiej na powierzchni trawiastej. W dobrych praktykach utrzymania wałów (np. wytyczne Wód Polskich, dawniej RZGW) podkreśla się, że darń powinna być równomierna, o niezbyt wysokiej trawie, bez zadrzewień i zakrzaczeń, bo to umożliwia szybłą kontrolę wzrokową i zmniejsza ryzyko uszkodzeń. Podczas bieżących przeglądów nie wykonuje się pracochłonnych badań laboratoryjnych czy rozkopów, tylko ocenia się stan widocznych elementów: okrywy roślinnej, ewentualnych pęknięć, zapadlisk, śladów filtracji. Zadarnienie jest kluczowe również dlatego, że jego zły stan często jako pierwsze sygnalizuje inne problemy – osiadanie, podmycia, aktywność gryzoni. W praktykach eksploatacyjnych przyjmuje się, że uszkodzenia darni należy szybko naprawiać, dosiewać trawę, uzupełniać humus i likwidować ścieżki, żeby nie dopuścić do rozwinięcia się erozji liniowej. Dlatego właśnie przy bieżącym przeglądzie obwałowania kontrola stanu zadarnienia jest obowiązkowym punktem i stanowi podstawę do decyzji o drobnych robotach konserwacyjnych.