Kwalifikacja: TWO.04 - Organizacja robót związanych z regulacją cieków naturalnych oraz budową urządzeń wodnych

Żeby poprawnie określić głębokość rowu z takiego przekroju, trzeba zawsze wrócić do podstaw: głębokość to różnica rzędnej terenu i rzędnej dna w tym samym miejscu przekroju. Na rysunku rzędna terenu przy krawędzi rowu wynosi 282,40 m n.p.m., natomiast rzędna dna 281,00 m n.p.m. Jeśli ktoś wybiera wartość 1,5 m, zwykle wynika to z zaokrąglania „na oko” albo z mylenia głębokości z szerokością części przekroju. W praktyce robót ziemnych takie zaokrąglanie jest niebezpieczne – 0,1 m różnicy przy długim rowie daje duże różnice w kubaturze wykopu i w kosztach. Warto pamiętać, że projektanci podają rzędne z dokładnością do centymetra właśnie po to, żeby nie zgadywać. Odpowiedź 1,0 m pojawia się często, gdy ktoś patrzy tylko na przekrój graficzny, bez czytania tabelki z rzędnymi. Rysunek jest schematyczny, nie w skali, więc sugerowanie się samym obrazkiem prowadzi do zaniżenia głębokości. Taki błąd na budowie skutkuje zbyt płytkim rowem, gorszym odpływem wody, a potem koniecznością poprawek. Z kolei wartość 0,4 m to efekt pomylenia różnicy między innymi rzędnymi, na przykład ktoś odejmuje od siebie dwie rzędne terenu albo dwie rzędne dna, zamiast teren–dno. To typowy błąd przy szybkich obliczeniach w terenie, gdy nie sprawdzi się, która kolumna w tabeli czego dotyczy. W geodezji i robotach ziemnych dobrą praktyką jest zawsze: najpierw zidentyfikować punkty, potem spisać ich rzędne, a dopiero na końcu liczyć różnicę. W przypadku tego przekroju właściwe działanie to 282,40 – 281,00, co jednoznacznie daje 1,40 m. Dopiero taka wartość zapewnia, że rowy odwadniające czy inne urządzenia ziemne będą pracować zgodnie z projektem i wymaganiami hydraulicznymi.