Kwalifikacja: TWO.04 - Organizacja robót związanych z regulacją cieków naturalnych oraz budową urządzeń wodnych
Zawód: Technik budownictwa wodnego
Kategorie: Roboty ziemne Materiały budowlane Konserwacja i utrzymanie
Który materiał stosowany w robotach regulacyjnych przedstawiono na zdjęciu?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Na zdjęciu widać klasyczne kiszki faszynowe – czyli wiązki cienkich, elastycznych gałęzi (najczęściej wierzby), ciasno związane drutem lub sznurkiem w długie walce. To nie są luzem ułożone gałęzie, tylko już przygotowany wyrób do wbudowania w roboty regulacyjne. Kiszki mają dość równą średnicę na całej długości, są wyraźnie „upakowane” i spięte w kilku miejscach, dzięki czemu można je łatwo transportować, układać w warstwy i kotwić do podłoża. W praktyce używa się ich głównie do umacniania brzegów rzek, skarp rowów, nasypów przeciwpowodziowych oraz w konstrukcjach biologicznego umocnienia dna i skarp. Moim zdaniem to jeden z fajniejszych materiałów w budownictwie wodnym, bo łączy funkcję konstrukcyjną z biologiczną – jeśli użyjemy świeżej wikliny, kiszki potrafią się ukorzenić, wzmacniając skarpę systemem korzeniowym. Dobre praktyki branżowe i wytyczne projektowe (np. instrukcje IMGW czy dawne standardy melioracyjne) podkreślają, że kiszki faszynowe powinny mieć odpowiednio dobraną średnicę (zwykle 20–40 cm) i długość, a także być układane z odpowiednim przewiązaniem i solidnym zakotwieniem kołkami lub palikami drewnianymi. Stosuje się je często razem z materacami faszynowymi – kiszki pełnią wtedy rolę elementów brzegowych, progów lub żeber usztywniających. W robotach regulacyjnych na ciekach małych i średnich to wciąż bardzo popularna, tania i skuteczna technologia, szczególnie tam, gdzie zależy nam na rozwiązaniach możliwie „miękkich”, przyjaznych środowisku i wpisujących się w zasady inżynierii ekologicznej.