Kwalifikacja: TWO.04 - Organizacja robót związanych z regulacją cieków naturalnych oraz budową urządzeń wodnych

W tym zadaniu łatwo się pomylić, bo na pierwszy rzut oka kusi, żeby odczytać tylko jedną liczbę z tabeli i od razu z niej „wyciągnąć” odpowiedź. Często ktoś patrzy na wiersz z ręcznym wykonaniem wykopu, widzi liczbę 6 w kolumnie „Liczba i specjalność robotników” i zakłada, że tego dnia jest właśnie 6 osób. To jednak tylko część prawdy. Harmonogram pokazuje równoległe prowadzenie kilku rodzajów robót, a więc i obecność kilku brygad w tym samym dniu. Podobny błąd pojawia się, gdy ktoś bierze pod uwagę tylko jedną czynność, np. profilowanie dna wykopu z czteroosobową brygadą, i dochodzi do wniosku, że 13 czerwca pracują 4 osoby. To jest typowe uproszczenie: utożsamianie „jednego wiersza” z całym stanem osobowym na budowie. Jeszcze inny tok rozumowania to próba mechanicznego zsumowania wszystkich brygad z tabeli, czyli 2 + 6 + 4 = 12, bez sprawdzenia, w które dni faktycznie prowadzone są poszczególne roboty. Taka metoda ignoruje najważniejszy element harmonogramu – część graficzną w kolumnach z datami. W profesjonalnej organizacji robót ziemnych zawsze analizuje się zarówno dane liczbowe (liczba roboczo-dni, liczba robotników), jak i przebieg czasowy robót pokazany belkami. W tym przykładzie belka przy wytyczeniu wykopu jest tylko 12 czerwca, więc tych 2 osób nie można doliczać do stanu na 13 czerwca. Z kolei belki przy wykonaniu wykopu i profilowaniu dna obejmują 13 czerwca, co oznacza, że obie brygady są wtedy równocześnie na budowie. Dobra praktyka jest taka, żeby w podobnych zadaniach zawsze: najpierw odczytać z tabeli liczebność brygady, a potem na wykresie sprawdzić, czy dana robota obejmuje konkretny dzień. Dopiero suma wszystkich aktywnych w danym dniu brygad daje poprawną odpowiedź. W realnych harmonogramach robót hydrotechnicznych, gdzie w grę wchodzą terminy, koszty i bezpieczeństwo, takie błędne uproszczenia potrafią mocno zaburzyć planowanie, dlatego warto wyrobić sobie nawyk dokładnego czytania całej tabeli, a nie tylko pojedynczej liczby.