Kwalifikacja: TWO.04 - Organizacja robót związanych z regulacją cieków naturalnych oraz budową urządzeń wodnych
Zawód: Technik budownictwa wodnego
Kategorie: Roboty ziemne Materiały budowlane Konserwacja i utrzymanie
Na rysunku przedstawiono układanie
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Na rysunku pokazano typowy sposób układania biowłókniny na skarpie cieku lub zbiornika, dlatego odpowiedź „biowłókniny” jest prawidłowa. Widać kilka charakterystycznych elementów: materiał rozwijany z rolki wzdłuż spadku skarpy, zakład sąsiednich pasów minimum 10 cm, gęsto rozmieszczone mocowania w postaci klamer oraz dokładne wymiary rozstawu (co ok. 1 m w obu kierunkach). To jest klasyczny detal z dokumentacji technicznej dla mat przeciwerozyjnych z włókien naturalnych, zgodny z wytycznymi stosowanymi w budownictwie wodnym i melioracyjnym. Biowłóknina pełni dwie funkcje: tymczasowo zabezpiecza skarpę przed erozją wodną i wiatrową, a jednocześnie stabilizuje warstwę humusu i nasion aż do pełnego zadarnienia. Po pewnym czasie ulega biodegradacji, a skarpę przejmuje system korzeniowy roślin. W praktyce stosuje się ją np. na świeżo uformowanych skarpach rowów melioracyjnych, kanałów, zbiorników retencyjnych czy przy przebudowie wałów przeciwpowodziowych. Z mojego doświadczenia ważne jest, żeby ściśle pilnować kierunku układania – zawsze od góry skarpy w dół – oraz robić zakłady zgodnie z projektem, bo zbyt mały zakład i za mało klamer kończy się podrywaniem maty przy pierwszej większej fali albo ulewie. Dobre praktyki mówią też, żeby przed montażem wyrównać skarpę, usunąć większe kamienie i od razu po rozłożeniu biowłókniny obsiać powierzchnię mieszanką traw dostosowaną do warunków wodnych. W ten sposób biowłóknina działa jak naturalne rusztowanie dla wegetacji i jest dużo bardziej „eko” niż klasyczne okładziny betonowe.