Kwalifikacja: TWO.04 - Organizacja robót związanych z regulacją cieków naturalnych oraz budową urządzeń wodnych
Zawód: Technik budownictwa wodnego
Kategorie: Roboty ziemne Materiały budowlane Konserwacja i utrzymanie
Na rysunku przedstawiono umocnienie skarpy cieku
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Na zdjęciu widać typowe umocnienie skarpy cieków wykonane brzegosłonem, czyli konstrukcją z żywych gałęzi (najczęściej wierzb), układanych warstwowo i przytwierdzanych do podłoża kołkami lub palikami. Charakterystyczne są te gęsto wbite, pionowe paliki i skośnie ułożone pręty faszynowe – to właśnie sygnał, że mamy do czynienia z biologicznym umocnieniem skarpy, a nie konstrukcją z kamienia czy gabionów. Brzegosłon działa jak naturalna osłona brzegu: w pierwszym etapie stabilizuje grunt mechanicznie, a z czasem, gdy gałęzie się ukorzeniają i zaczynają wybijać pędy, tworzy się gęsty system korzeniowy wiążący skarpę. W praktyce w regulacji cieków ma to ogromną zaletę – woda ma kontakt z roślinnością, przepływ zostaje uspokojony przy samej skarpie, a jednocześnie zachowana jest ciągłość ekologiczna koryta. W dobrych praktykach gospodarki wodnej (np. wytyczne Wód Polskich i standardy tzw. renaturyzacji cieków) zaleca się właśnie takie rozwiązania biologiczne tam, gdzie prędkości przepływu i spadki koryta nie są ekstremalnie duże, a inwestorowi zależy na przyrodniczym charakterze cieku. Brzegosłon stosuje się często na małych i średnich ciekach, w strefach erozji bocznej, na odcinkach o miękkich gruntach, gdzie ciężkie umocnienia kamienne byłyby albo zbyt drogie, albo zbyt inwazyjne przyrodniczo. Moim zdaniem dobrze jest też zapamiętać, że brzegosłon to rozwiązanie „żywe” – z czasem coraz mocniejsze, bo roślinność rośnie i dodatkowo wzmacnia skarpę, w przeciwieństwie do typowych konstrukcji mineralnych, które z biegiem lat raczej się tylko degradują.