Kwalifikacja: TWO.04 - Organizacja robót związanych z regulacją cieków naturalnych oraz budową urządzeń wodnych

Wiele osób myli przedmiar robót z kosztorysem inwestorskim albo ofertowym i stąd biorą się błędne skojarzenia z cenami jednostkowymi czy podatkiem VAT. Przedmiar robót, zgodnie z zasadami kosztorysowania w budownictwie, jest dokumentem ilościowym, a nie finansowym. Ma odpowiedzieć na pytanie: co i w jakiej ilości trzeba wykonać, a nie za ile. Dlatego umieszczanie w nim cen jednostkowych byłoby mieszaniem dwóch różnych etapów: obliczania ilości robót i ich wyceny. Ceny jednostkowe pojawiają się dopiero w kosztorysie, który korzysta z przedmiaru jako bazy danych liczbowych. Podobnie jest z podatkiem od towarów i usług. VAT to element rozliczeń finansowo-prawnych między wykonawcą a zamawiającym, liczony na końcu od wartości netto robót. W dokumentach technicznych takich jak przedmiar nie ma potrzeby, a wręcz nie powinno się go umieszczać, bo przedmiar ma być uniwersalny, niezależny od aktualnej stawki podatku czy formy opodatkowania. Kolejnym częstym nieporozumieniem jest łączenie przedmiaru z warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót. Warunki techniczne, czyli wymagania dotyczące jakości materiałów, sposobu wykonania, tolerancji, metod kontroli i odbioru, są opisane w osobnym dokumencie: Specyfikacji Technicznej Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych (STWiOR) lub w dokumentacji projektowej. W regulacji cieków naturalnych będzie to np. osobny opis, jak wykonać umocnienia brzegowe z narzutu kamiennego, jak zagęścić zasypki, jak kontrolować spadki podłużne itp. Przedmiar jedynie wskazuje, że takie roboty są do wykonania i w jakiej ilości. Moim zdaniem główny błąd myślowy polega na traktowaniu przedmiaru jako jednego, „wszystkomającego” dokumentu, który zawiera i zakres, i technologię, i ceny, i podatki. W rzeczywistości dokumentacja jest podzielona: przedmiar – ilości, STWiOR – technologia i jakość, kosztorys – pieniądze. Rozdzielenie tych funkcji pozwala później łatwiej aktualizować ceny lub warunki techniczne bez konieczności przepisywania wszystkiego od nowa. W praktyce na budowach hydrotechnicznych, zwłaszcza przy regulacji cieków, takie uporządkowanie dokumentów bardzo ułatwia rozliczanie skomplikowanych robót w terenie.