Odpowiedź 11 mm jest poprawna, ponieważ zgodnie z określoną w standardach branżowych zasadą, dopuszczalna odchyłka od wymiaru dla prętów o średnicy większej niż 20 mm wynosi ±0,5 d, gdzie d to średnica pręta. W tym przypadku, dla pręta o średnicy 22 mm, obliczenie 0,5 * 22 mm prowadzi do wyniku 11 mm. To podejście jest zgodne z normami europejskimi, które regulują tolerancje wymiarowe w budownictwie i inżynierii. W praktyce, przestrzeganie takich odchyłek jest kluczowe, ponieważ zapewnia to bezpieczeństwo konstrukcji oraz właściwe dopasowanie elementów. Na przykład w budownictwie, gdzie pręty stalowe są wykorzystywane jako zbrojenie w betonowych fundamentach, ich precyzyjny rozstaw wpływa na wytrzymałość całej konstrukcji. Dlatego ważne jest, aby odchyłki były w granicach tolerancji, aby uniknąć konsekwencji osłabienia struktury.
Wybór wartości 10 mm, 32 mm lub 22 mm jako dopuszczalnej odchyłki od wymiaru rozstawu prętów podłużnych o średnicy Ø22 mm wynika z nieporozumień dotyczących zasad obliczania tolerancji wymiarowych. W przypadku średnicy 22 mm, najpowszechniejszym błędem jest pomijanie zastosowania odpowiedniego wzoru, który w tym kontekście wynosi ±0,5 d. Wartości takie jak 10 mm nie uwzględniają pełnej tolerancji, co może prowadzić do niewłaściwego oszacowania wymiarów elementów konstrukcyjnych. Z kolei wybór 32 mm znacznie przekracza normy tolerancji, co może skutkować poważnymi konsekwencjami w praktyce budowlanej, w tym obniżeniem wytrzymałości konstrukcji. Ostatecznie, odchyłki powinny być dokładnie przemyślane i zgodne z ustalonymi standardami, aby zapewnić stabilność i bezpieczeństwo. W praktyce, niewłaściwe rozumienie tolerancji może prowadzić do kosztownych błędów w projektowaniu i wykonawstwie, dlatego tak istotne jest ich zrozumienie oraz aplikacja w rzeczywistych warunkach inżynieryjnych. Dbanie o szczegóły w takich obliczeniach jest kluczowe dla sukcesu projektu oraz jego trwałości.
