Torkretowanie to proces naprawy uszkodzonych konstrukcji żelbetowych, który polega na natryskiwaniu mieszanki betonowej na powierzchnię pod ciśnieniem sprężonego powietrza. Jest to technika szeroko stosowana w budownictwie, szczególnie w przypadkach, gdy konieczne jest szybkie i skuteczne usunięcie uszkodzeń oraz wzmocnienie struktury. Torkretowanie pozwala na dokładne wypełnienie ubytków, a także na poprawę przyczepności materiałów. Zastosowanie tej metody jest szczególnie korzystne w trudnych warunkach, na przykład w miejscach o ograniczonym dostępie, gdzie tradycyjne metody naprawy byłyby nieefektywne. Przykładowo, torkretowanie jest często wykorzystywane w renowacji tuneli, mostów czy innych obiektów inżynieryjnych, gdzie wymagane jest nie tylko wzmocnienie, ale również ochrona przed działaniem niekorzystnych warunków atmosferycznych. Metoda ta jest zgodna z normami branżowymi, a jej efektywność została potwierdzona w licznych badaniach oraz praktycznych zastosowaniach, co czyni ją jedną z najlepszych praktyk w zakresie konserwacji i naprawy konstrukcji żelbetowych.
Impregnowanie to proces, który polega na wprowadzeniu substancji chemicznych do materiału, aby poprawić jego odporność na wodę, substancje chemiczne, czy inne czynniki zewnętrzne. Choć jest to ważna metoda w ochronie konstrukcji, nie ma zastosowania w kontekście naprawy uszkodzeń, ponieważ nie przywraca integralności strukturalnej. Hydrofobizacja dotyczy technik, które mają na celu nadanie materiałom właściwości wodoodpornych, co również nie jest związane z naprawą uszkodzonej konstrukcji. Zastosowanie hydrofobizacji w żelbetonie może być korzystne dla prewencji, ale nie przynosi efektów w przypadku już istniejących uszkodzeń. Iniekcja, z kolei, to technika polegająca na wprowadzaniu żywic, cementów czy innych materiałów do szczelin i pęknięć w celu ich wypełnienia. Choć iniekcja może być użyteczna w naprawach, nie jest to proces natryskiwania mieszanki betonowej, a zatem nie odpowiada definicji torkretowania. Niezrozumienie różnic między tymi metodami naprawy może prowadzić do błędnych decyzji w zakresie konserwacji konstrukcji oraz do nieodpowiedniego doboru technologii, co w efekcie może wpłynąć na trwałość i bezpieczeństwo budowli.