Kwalifikacja: BUD.01 - Wykonywanie robót zbrojarskich i betoniarskich
Zawód: Technik budownictwa
Proces przygotowania zaprawy cementowo-wapiennej na placu budowy w proporcji objętościowej 1:1:6 polega na zmierzeniu oraz następnie połączeniu odpowiednich składników
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 4 jest prawidłowa, ponieważ przygotowanie zaprawy cementowo-wapiennej w proporcji 1:1:6 oznacza, że na każdą jednostkę objętości cementu przypada jedna jednostka objętości wapna oraz sześć jednostek objętości piasku. W praktyce, ta proporcja zapewnia odpowiednią wytrzymałość i plastyczność zaprawy, co jest kluczowe w budownictwie. Wapno działa jako składnik modyfikujący, który poprawia właściwości wiążące zaprawy oraz zwiększa jej odporność na pękanie. Proporcja ta jest zgodna z normami PN-EN 998-1 dotyczącymi zapraw murarskich oraz PN-EN 197-1 dla cementów, które podkreślają znaczenie stosowania odpowiednich proporcji składników dla osiągnięcia optymalnych właściwości technicznych. Na przykład, w praktyce budowlanej, stosowanie zaprawy o takich proporcjach jest powszechne przy murowaniu ścian nośnych lub w przypadku tynkowania, gdzie wymagana jest odpowiednia wytrzymałość i elastyczność. Warto także zwrócić uwagę na znaczenie staranności w odmierzeniu składników, co ma kluczowy wpływ na jakość końcowego produktu.
Wybór odpowiedzi 1, 2 i 3 pokazuje typowe nieporozumienia dotyczące proporcji składników zaprawy cementowo-wapiennej. W przypadku odpowiedzi 1, podano, że należy użyć 1 pojemnika wapna, 1 pojemnika piasku i 6 pojemników cementu. Taki dobór składników jest nieprawidłowy, ponieważ zbyt duża ilość cementu w stosunku do wapna i piasku prowadzi do powstania zaprawy o zbyt dużej twardości i kruchości, co może wpłynąć negatywnie na trwałość konstrukcji. W odpowiedzi 2 zaproponowano 1 pojemnik cementu, 1 pojemnik wapna i 6 pojemników wody, co również jest błędne. Nadmiar wody w mieszance obniża jej wytrzymałość oraz zwiększa ryzyko pęknięć po stwardnieniu, ponieważ woda prowadzi do tworzenia porów w strukturze zaprawy. Odpowiedź 3, sugerująca 1 pojemnik wapna, 1 pojemnik wody i 6 pojemników cementu, jest równie myląca. W tym przypadku nadmiar cementu w połączeniu z niewystarczającą ilością piasku skutkuje zaprawą o wyjątkowo wysokiej wytrzymałości na ściskanie, ale jednocześnie niskiej plastyczności, co uniemożliwia jej użycie w wielu zastosowaniach budowlanych. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy składnik ma swoje specyficzne funkcje oraz właściwości, które muszą być uwzględnione przy przygotowywaniu zaprawy. Proporcje muszą być precyzyjnie dobierane, aby osiągnąć zamierzony efekt, zgodny z normami budowlanymi oraz wymaganiami projektowymi.