Poprawna odpowiedź to 10 mm, ponieważ zgodnie z normami budowlanymi dopuszczalna różnica poziomów na końcach belki stalowej jest określona jako mniejsza wartość z dwóch obliczeń: długości belki podzielonej przez 500 (L/500) oraz ustalonej wartości 10 mm. W przypadku belki o długości 6 m, obliczenie L/500 daje wynik 12 mm. Jednak jako że 10 mm jest mniejsze, stosujemy tę wartość jako maksymalnie dopuszczalną różnicę poziomów. W praktyce oznacza to, że na placu budowy, przy montażu takich belek, inżynierowie muszą dbać o to, aby końce belek były na tej samej wysokości, co ma kluczowe znaczenie dla ich stabilności i bezpieczeństwa konstrukcji. Normy takie jak Eurokod 3 czy PN-EN 1993-1-1 dokładnie określają takie wymagania, co pomaga w zapewnieniu wysokiej jakości i bezpieczeństwa konstrukcji stalowych.
Wybór innej wartości niż 10 mm jako dopuszczalnej różnicy poziomów na końcach belki stalowej świadczy o niepełnym zrozumieniu zasad obliczania dopuszczalnych różnic poziomów. Odpowiedzi takie jak 5 mm, 6 mm, czy 12 mm mogą wynikać z nieporozumień dotyczących zastosowania wzoru L/500 oraz z mylenia go z innymi standardami. Na przykład, odpowiedź 12 mm, mimo że jest wynikiem zastosowania wzoru, nie uwzględnia faktu, że to nie wartość L/500 jest ostateczna, lecz mniejsza z obliczanych wartości, którą należy zastosować w praktyce. Podobnie, wyniki 5 mm i 6 mm, choć są bardziej konserwatywne, nie są zgodne z przyjętymi normami, które wskazują na 10 mm jako maksymalny limit. Te odpowiedzi mogą sugerować nadmierne podejście zabezpieczające, które w rzeczywistości nie jest uzasadnione przez obowiązujące przepisy. Kluczowym błędem jest pominięcie kluczowego założenia, że dopuszczalna różnica poziomów powinna być ustalona na podstawie minimalnej wartości z dwóch wskazanych obliczeń. Zrozumienie tego aspektu jest fundamentalne dla prawidłowego stosowania norm budowlanych oraz zapewnienia bezpieczeństwa i funkcjonalności konstrukcji stalowych.
