Bloczki betonowe są materiałem budowlanym powszechnie stosowanym do wykonania ścian fundamentowych. Charakteryzują się dużą wytrzymałością na nacisk, co jest kluczowe w przypadku fundamentów, które muszą przenosić ciężar całej konstrukcji budynku. Dodatkowo bloczki betonowe mają dobre właściwości izolacyjne, co przyczynia się do ochrony przed wilgocią oraz wpływem zmian temperatury na strukturę budowli. W praktyce, bloczki betonowe są łatwe w obróbce i montażu, co przyspiesza proces budowy. Standardy budowlane, takie jak normy PN-EN 1992, wskazują na stosowanie bloczków betonowych w przypadku budowy fundamentów, aby zapewnić odpowiednią nośność i stabilność. Przykładem zastosowania bloczków betonowych może być wznoszenie fundamentów pod domy jednorodzinne, gdzie ich zastosowanie pozwala na efektywne zarządzanie kosztami i czasem budowy.
Wybór pustaków ceramicznych, cegły szamotowej i cegły dziurawki do wznoszenia ścian fundamentowych nie jest właściwy. Pustaki ceramiczne, chociaż stosowane w budownictwie, mają ograniczoną wytrzymałość na działanie wilgoci oraz zmiany temperatury. Ich zastosowanie w fundamentach może prowadzić do pęknięć i obniżenia trwałości konstrukcji. Cegła szamotowa jest materiałem ognioodpornym, przeznaczonym głównie do budowy pieców, kominków oraz innych elementów narażonych na wysokie temperatury. Nie nadaje się więc do zastosowania w fundamentach, gdzie priorytetem jest nośność i odporność na czynniki atmosferyczne. Cegła dziurawka, znana ze swojej lekkości i dobrych właściwości izolacyjnych, również nie jest materiałem odpowiednim do ścian fundamentowych, ponieważ jej struktura nie zapewnia wystarczającej wytrzymałości mechanicznej. W praktyce, do budowy fundamentów należy wybierać materiały o wysokiej klasie nośności oraz odporności na wilgoć, co jest zgodne z obowiązującymi standardami budowlanymi. Używanie niewłaściwych materiałów może prowadzić do poważnych problemów strukturalnych w przyszłości, co jest kluczowe w kontekście długoterminowej trwałości budowli.