Spoiwo gipsowe wywołuje korozję stali ze względu na swoje właściwości chemiczne i fizyczne. Gips, jako materiał krystaliczny, w obecności wody może wydzielać kwas siarkowy, który reaguje z metalami, prowadząc do ich utlenienia. W praktyce, w budownictwie, gipsowe tynki i gipsowe elementy konstrukcyjne są stosowane w pomieszczeniach wilgotnych, co zwiększa ryzyko korozji stali zbrojeniowej, jeśli nie są odpowiednio zabezpieczone. Zastosowanie odpowiednich powłok antykorozyjnych oraz zastosowanie stali o podwyższonej odporności na korozję to standardy, które powinny być przestrzegane, aby minimalizować ryzyko uszkodzeń konstrukcji. W branży budowlanej rekomenduje się także regularne przeglądy stanu technicznego konstrukcji, aby wczesne wykrywanie korozji mogło umożliwić podjęcie odpowiednich działań naprawczych.
Wybór innych spoiw, takich jak cementowe, wapienne czy cementowo-wapienne, może być mylący w kontekście korozji stali, ponieważ te materiały nie wywołują korozji w taki sam sposób jak gips. Cement, będący jednym z najczęściej stosowanych spoiw w budownictwie, ma alkaliczne pH, co działa protekcyjnie na stal, tworząc pasywacyjną warstwę tlenków na jej powierzchni. To zjawisko jest zgodne z normami budowlanymi, które zalecają stosowanie cementu w połączeniu ze stalą zbrojeniową, aby zapewnić trwałość konstrukcji. Wapno, używane często w tradycyjnych tynkach i zaprawach, również nie jest substancją, która prowadzi do korozji stali, a wręcz ma właściwości odwadniające, co zmniejsza ryzyko korozji. Cementowo-wapienne mieszanki łączą w sobie zalety obu tych materiałów, oferując wysoką wytrzymałość i odporność na działanie kwasów, a ich pH również nie sprzyja korozji. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie materiały budowlane mogą mieć negatywny wpływ na stal. Ważne jest, aby przeanalizować konkretne właściwości chemiczne i ich interakcje z metalami, aby podejmować świadome decyzje w zakresie wyboru materiałów budowlanych.