Gipsowo-wapienna zaprawa nie jest stosowana w miejscach styku z elementami stalowymi, ponieważ jej skład chemiczny sprzyja korozji stali. Gips, jako mineralny składnik, zawiera wodę krystaliczną oraz siarczany, które w obecności wilgoci mogą prowadzić do reakcji chemicznych z materiałami stalowymi. W praktyce oznacza to, że w miejscach, gdzie gipsowo-wapienna zaprawa styka się ze stalą, może dochodzić do korozji i osłabienia konstrukcji. W związku z tym, w przemyśle budowlanym, szczególnie w obiektach narażonych na działanie wilgoci, zaleca się stosowanie zapraw, które są bardziej odporne na korozję, takich jak zaprawy cementowe czy cementowo-wapienne. Standardy budowlane, takie jak Eurokod 6, podkreślają znaczenie doboru materiałów w kontekście ich właściwości chemicznych i fizycznych, co ma kluczowe znaczenie dla długowieczności i bezpieczeństwa konstrukcji.
Wybór zaprawy cementowej, szamotowej lub cementowo-wapiennej w miejscach styku z elementami stalowymi może wydawać się odpowiedni, jednakże każda z tych zapraw ma swoje specyficzne właściwości, które niekoniecznie są optymalne w kontekście ochrony stali przed korozją. Zaprawa cementowa, będąca jedną z najczęściej stosowanych, zapewnia solidne wiązanie i odpowiednią wytrzymałość mechaniczną, ale w obecności wilgoci również może przyczyniać się do korozji, chociaż w mniejszym stopniu niż gipsowo-wapienna. W warunkach wysokiej wilgotności, zaprawy cementowe mogą wchodzić w reakcje z tlenem i wodą, co prowadzi do powstawania rdzy na powierzchni stali. Dodatkowo, zaprawy szamotowe, które są stosowane głównie w piecach opalanych drewnem czy kotłach, są projektowane tak, aby wytrzymywać wysokie temperatury, ale także nie są zalecane w miejscach o dużej wilgotności. Właściwy dobór zaprawy powinien uwzględniać nie tylko jej wytrzymałość, ale również odporność chemiczną oraz funkcję, jaką ma spełniać w kontekście ochrony stalowych elementów konstrukcyjnych. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru niewłaściwej zaprawy, często wynikają z braku zrozumienia różnic w składzie chemicznym i właściwościach materiałowych, co podkreśla znaczenie edukacji i znajomości standardów budowlanych.