Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich

Gips budowlany, choć powszechnie stosowany w wykończeniach wnętrz, nie jest odpowiednim materiałem do murowania ścian fundamentowych. Jego właściwości nie pozwalają na uzyskanie odpowiedniej wytrzymałości i odporności na wilgoć, co jest kluczowe w kontekście fundamentów. Gips wiąże pod wpływem wody, ale nie ma zdolności do wiązania w długotrwałym kontakcie z nią, co czyni go nietrwałym w warunkach fundamentowych. Z kolei wapno hydratyzowane, mimo że ma swoje zastosowanie w budownictwie, nie zapewnia takiej samej wytrzymałości na ściskanie jak cement portlandzki. Wapno w tym stanie jest stosunkowo słabsze i bardziej podatne na działanie wody, co sprawia, że jego użycie w fundamentach jest niewłaściwe. Wapno gaszone, chociaż może być używane w mieszankach zapraw, nie wykazuje odpowiednich właściwości hydraulicznych wymaganych dla trwałych konstrukcji fundamentowych. W kontekście dobrych praktyk budowlanych, stosowanie odpowiedniego spoiwa jest kluczowe dla zapewnienia trwałości i bezpieczeństwa konstrukcji. Dlatego wybór cementu portlandzkiego do murowania ścian fundamentowych jest nie tylko zalecany, ale wręcz niezbędny, aby uniknąć problemów związanych z osiadaniem czy pękaniem budynku.