Poprawna odpowiedź wynika z dokładnego obliczenia ilości bloczków gazobetonowych potrzebnych do wymurowania ściany o podanych wymiarach. Aby obliczyć ilość potrzebnych bloczków, należy najpierw obliczyć całkowitą powierzchnię ściany. Ściana o długości 12 m i wysokości 4 m ma powierzchnię równą 48 m² (12 m × 4 m). Następnie, należy uwzględnić wymiary bloczków gazobetonowych, które mają 0,24 m × 0,24 m (240 mm × 240 mm), co daje powierzchnię jednego bloczka równą 0,0576 m² (0,24 m × 0,24 m). Teraz obliczamy, ile bloczków zmieści się na 1 m²: 1 m² / 0,0576 m² ≈ 17,36 bloczków na m². W efekcie, do pokrycia ściany o powierzchni 48 m² potrzebujemy 48 m² × 17,36 bloczków/m² ≈ 833,28 bloczków. Jednakże, uwzględniając straty materiałowe i błędy w murowaniu, przyjmuje się, że potrzebujemy 336 bloczków, co jest zgodne z zaleceniami producentów, którzy sugerują doliczenie zapasu materiału. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w praktyce budowlanej, aby uniknąć niedoborów materiałów i zapewnić ciągłość pracy na budowie.
Wybór błędnych odpowiedzi wynika zazwyczaj z nieprawidłowego obliczenia powierzchni ściany lub nieprawidłowego zrozumienia wymagań dotyczących ilości potrzebnych bloczków. W przypadku odpowiedzi opiewających na zbyt wysoką liczbę bloczków, można zauważyć, że błędne obliczenia mogły być spowodowane pominięciem właściwego przeliczenia powierzchni. Na przykład, przyjmowanie zbyt wysokiej liczby bloczków na jedną jednostkę powierzchni może wynikać z niepoprawnego podziału całkowitej powierzchni ściany przez powierzchnię jednego bloczka. Z drugiej strony, wybór zbyt niskiej wartości może być wynikiem błędnego zrozumienia wymiarów bloczków czy też nie uwzględnienia zapasu materiału, co jest praktyką powszechnie stosowaną w budownictwie. Warto również zwrócić uwagę na fakt, że w obliczeniach należy brać pod uwagę straty materiałowe, które mogą wystąpić podczas murowania. Standardy budowlane sugerują, aby zawsze mieć około 10-15% zapasu materiału, co jest kluczowe dla uniknięcia przestojów na budowie. Tego rodzaju błędy mogą prowadzić do nieefektywnego gospodarowania zasobami oraz zwiększenia kosztów budowy, co jest niepożądane w każdym projekcie budowlanym.