Poprawna odpowiedź wynosi 17,78 m2 i wynika z przeliczenia normy czasu pracy na strukturę wydajności dziennej. Norma czasu wynosząca 0,45 roboczogodziny na metr kwadratowy (r-g/m²) oznacza, że na pokrycie jednego metra kwadratowego dachu robotnicy potrzebują 0,45 godziny. Pracując 8 godzin dziennie, możemy obliczyć, ile metrów kwadratowych mogą rozebrać w ciągu jednego dnia: 8 godzin dziennie podzielone przez 0,45 godziny na m² daje wynik 17,78 m². To podejście jest zgodne z wytycznymi w Katalogach Norm Rzeczowych (KNR), które dostarczają ram do obliczania wydajności robót. W praktyce, zrozumienie normatywnych wartości wydajności jest kluczowe dla efektywnego planowania robót budowlanych oraz optymalizacji kosztów. Zastosowanie tych norm umożliwia inżynierom i kierownikom budowy precyzyjne oszacowanie czasu i zasobów potrzebnych do realizacji zadań budowlanych.
Odpowiedzi niepoprawne mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia relacji między normami czasu a wydajnością. Na przykład, odpowiedź 3,60 r-g sugeruje, że wydajność dzienna jest wyrażona w roboczogodzinach, co jest błędnym podejściem. W rzeczywistości, wydajność powinna być określona w metrach kwadratowych, a nie w czasie pracy. Przyjmowanie jednostek czasu jako miary wydajności prowadzi do pomyłek, ponieważ nie uwzględnia rzeczywistej powierzchni, którą można rozebrać. Odpowiedź 3,60 m² jest również niewłaściwa, ponieważ nie odzwierciedla obliczeń wynikających z podanej normy, a zatem nie wskazuje na rzeczywistą zdolność roboczą zespołu. Natomiast 17,78 r-g jako wartość wyrażona w roboczogodzinach jest myląca, ponieważ norma wydajności nie może być określona w czasie, ale w zakresie powierzchni roboczej. Wartość wydajności musi zawsze odnosić się do jednostki powierzchni, co w tym przypadku oznacza m². Użycie nieprawidłowych jednostek oraz nieprawidłowe zastosowanie normy czasu prowadzi do błędnych wyników, które mogą wpływać na planowanie i realizację robót budowlanych. Aby uniknąć takich błędów, istotne jest, aby wszyscy uczestnicy procesu budowlanego posiadali solidne podstawy w zakresie normatywnych wartości wydajności oraz byli w stanie stosować je w praktycznych scenariuszach budowlanych.