Jaka jest maksymalna i minimalna odległość w świetle między wiązarami dachów krokwiowych, jeżeli rozstaw osiowy wiązarów wynosi 100 cm, szerokość krokwi wynosi 10 cm, a dopuszczalne odchylenie w rozstawie krokwi to ±1 cm.
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 'Minimalna 89 cm, maksymalna 91 cm' jest prawidłowa, ponieważ przy rozstawie osiowym wiązarów wynoszącym 100 cm oraz szerokości krokwi równiej 10 cm, musimy uwzględnić dopuszczalne odchylenie w rozstawie krokwi wynoszące ±1 cm. Aby obliczyć maksymalną i minimalną odległość między wiązarami, należy wykonać następujące obliczenia. Maksymalna odległość to 100 cm (rozstaw) minus 10 cm (szerokość krokwi) plus 1 cm (dopuszczalne odchylenie), co daje 91 cm. Minimalna odległość to 100 cm minus 10 cm plus 1 cm (w przypadku największego odchylenia w drugą stronę), co daje 89 cm. Takie obliczenia są zgodne z praktykami inżynieryjnymi, które wymagają precyzyjnego uwzględnienia tolerancji w projektowaniu konstrukcji. W praktyce, dokładne pomiary i uwzględnienie tolerancji są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i stabilności budowli, zwłaszcza w przypadku konstrukcji dachowych, gdzie nieodpowiednie rozstawienie elementów może prowadzić do deformacji lub obciążeń, które mogą zagrażać integralności całego obiektu.
Wybór odpowiedzi, która nie obejmuje zakresu od 89 cm do 91 cm, wynika z braku zrozumienia istoty rozstawu oraz tolerancji konstrukcyjnej. W przypadku, gdy rozstaw osiowy wynosi 100 cm, kluczowe jest uwzględnienie zarówno szerokości krokwi, jak i dopuszczalnego odchylenia. Niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że odległość między wiązarami jest równozłotna szerokości krokwi, co jest błędne, ponieważ powinno się brać pod uwagę również odchylenie. W rzeczywistości, obliczając maksymalną odległość, należy dodać tolerancję do odległości, co sprawia, że wynik będzie wyższy niż po prostu odejmowanie szerokości krokwi. Typowym błędem jest pomijanie wpływu tolerancji na końcowy wynik obliczeń. W budownictwie, pomyłki w takich obliczeniach mogą prowadzić do niepoprawnie wymierzonych konstrukcji, co z kolei zwiększa ryzyko wystąpienia problemów w czasie eksploatacji budynku. Niezastosowanie się do standardów tolerancji, takich jak te przedstawione w normach budowlanych, może prowadzić do poważnych konsekwencji, zarówno finansowych, jak i technicznych, w budownictwie. W praktyce, inżynierowie muszą przeprowadzać dokładne analizy i uwzględniać wszystkie czynniki, aby uniknąć potencjalnych problemów konstrukcyjnych.