Licowanie ściany murowanej to proces, który polega na pokryciu powierzchni ściany warstwą okładzinową, na przykład z cegły klinkierowej, co ma na celu poprawę estetyki oraz ochronę struktury. Cegła klinkierowa charakteryzuje się wysoką odpornością na warunki atmosferyczne, co czyni ją idealnym materiałem do licowania. W praktyce, licowanie ściany ma zastosowanie nie tylko w budownictwie mieszkalnym, ale również w obiektach użyteczności publicznej, gdzie estetyka i trwałość są kluczowe. Poprawnie wykonane licowanie przyczynia się do zwiększenia izolacyjności termicznej oraz akustycznej budynku. W branży budowlanej licowanie jest uznawane za dobrą praktykę, która wpływa na długowieczność obiektu. Standardy budowlane oraz normy dotyczące materiałów określają wymagania dotyczące jakości używanych materiałów oraz technik wykonania, które powinny być przestrzegane, aby zapewnić właściwe zabezpieczenie i estetykę budynku.
Wypełnienie widocznych spoin zaprawą czy stosowanie dylatacji nie jest tożsame z licowaniem ściany murowanej. Wypełnienie spoin zarówno pionowych, jak i poziomych ma na celu jedynie poprawę estetyki oraz szczelności, ale nie wpływa na walory architektoniczne i ochronne, jakie daje licowanie. Dylatacje poziome umieszczone pod otworami okiennymi są istotne w kontekście zapewnienia odpowiedniej pracy konstrukcji oraz zapobiegania pęknięciom, jednak nie są związane z procesem licowania. Wypełnianie spoin mrozoodporną zaprawą również nie dotyczy licowania, lecz ma na celu zabezpieczenie przed wpływem niekorzystnych warunków atmosferycznych i nie wpływa na estetykę czy izolacyjność budynku. W praktyce, mylenie tych pojęć prowadzi do nieprawidłowego podejścia do budowy i konserwacji obiektów. Licowanie to proces, który wymaga staranności oraz odpowiednich materiałów, a nie jedynie kosmetycznych poprawek na powierzchni ściany. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego wykonawstwa w budownictwie.