Kwalifikacja: BUD.13 - Eksploatacja maszyn i urządzeń do robót ziemnych i drogowych

Jeśli chodzi o wykonanie podbudowy zasadniczej z mieszanki związanej spoiwem hydraulicznym, to wybór odpowiedniego materiału jest kluczowy dla trwałości i stabilności całej konstrukcji drogi. Niestety, asfalt modyfikowany i asfalt upłynniony, choć szeroko stosowane w innych warstwach nawierzchni, nie należą do spoiw hydraulicznych. Asfalt działa przede wszystkim jako lepiszcze, czyli substancja wiążąca kruszywo na zasadzie adhezji i kohezji, ale nie wykazuje właściwości hydraulicznych – nie twardnieje w obecności wody, tylko pod wpływem ochłodzenia lub odparowania rozpuszczalnika. Z tego powodu asfalt wykorzystuje się w warstwach ścieralnych, wiążących czy podbudowach asfaltowych, natomiast nie w mieszankach hydraulicznych. Z kolei gips budowlany, choć jest spoiwem mineralnym, ma zbyt niską wytrzymałość i bardzo słabą odporność na wilgoć. Gips ulega rozmiękczeniu i rozpadowi w kontakcie z wodą, co wyklucza jego zastosowanie w warunkach gruntowo-wodnych panujących na drogach. To częsty błąd myślowy, bo nie każdy spoiwo mineralne nadaje się do konstrukcji nawierzchni drogowej. Cement portlandzki jest tutaj niezastąpiony właśnie dlatego, że po związaniu tworzy trwałą, odporną na wodę i ściskanie strukturę, spełniającą wymagania normy, np. co do wytrzymałości na ściskanie czy odporności na czynniki atmosferyczne. Dla podbudów z mieszanki związanej spoiwem hydraulicznym stosuje się zatem cement portlandzki, czasem z domieszkami, ale nigdy asfalt ani gips. W codziennej praktyce spotykałem się z próbami stosowania alternatywnych spoiw, ale kończyło się to zawsze problemami z trwałością nawierzchni, jej pękaniem albo rozmywaniem przez wodę. Warto zapamiętać: tylko cement portlandzki daje gwarancję solidnej podbudowy w technologii MCH.