Walec statyczny samojezdny o masie 4÷6 t ma określoną wydajność, która w tym przypadku polega na zagęszczeniu 100 m³ nasypu w czasie 3,48 maszynogodzin. Aby obliczyć całkowity czas pracy walca dla objętości 550 m³, należy skorzystać z proporcji. Obliczamy, ile razy 100 m³ mieści się w 550 m³, co daje 5,5. Następnie mnożymy liczbę godzin potrzebnych na zagęszczenie 100 m³ (3,48 m-g) przez 5,5, co daje 19,14 m-g. Taki sposób obliczeń jest standardową praktyką w inżynierii lądowej, gdzie precyzyjne planowanie czasu pracy maszyn jest kluczowe dla efektywności projektu. Zrozumienie tych obliczeń ma bezpośrednie przełożenie na zarządzanie kosztami oraz czasem realizacji robót budowlanych. W praktyce takie obliczenia pozwalają także na optymalne wykorzystanie sprzętu i jego harmonogramowanie, co jest istotne w kontekście ograniczeń budżetowych oraz terminowych w branży budowlanej.
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi można dostrzec kilka typowych błędów w myśleniu oraz próbie wyciągania wniosków. Odpowiedzi sugerujące, że czas pracy walca wynosi 3,48 m-g lub 13,92 m-g, mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia proporcji między objętością nasypu a czasem pracy maszyny. Czas 3,48 m-g odnosi się jedynie do zagęszczenia 100 m³, co oznacza, że każdy, kto uważa tę wartość za czas pracy dla 550 m³, nie uwzględnia, że całkowita objętość jest pięciokrotnie większa. Osoby, które wybrały 13,92 m-g, mogły pomylić się, próbując pomnożyć 3,48 m-g przez 4, co jednak również jest nieprawidłowe, ponieważ nie uwzględniają pełnej objętości do zagęszczenia. Z kolei wybór 20,88 m-g można powiązać z błędnym przeliczeniem lub założeniem, że czas pracy rośnie liniowo bez uwzględnienia proporcji objętości. Kluczowe w tej sytuacji jest zrozumienie, że w inżynierii lądowej, każde obliczenie musi być oparte na dokładnych danych i proporcjach, aby prawidłowo oszacować czas pracy maszyn, co ma istotny wpływ na planowanie oraz realizację projektów budowlanych.