Odpowiedź 450 m2 jest poprawna, ponieważ do obliczenia wymaganej powierzchni podbudowy z kruszywa łamanego, należy zrozumieć relację pomiędzy ilością roboczogodzin a powierzchnią wykonanej pracy. W zadaniu podano, że do wykonania 100 m2 podbudowy o grubości 25 cm potrzebne są 9,54 roboczogodziny. Zatem, na 1 m2 podbudowy przypada 0,0954 roboczogodzin (9,54 r-g / 100 m2). Aby obliczyć, ile powierzchni można wykonać w czasie 42,93 roboczogodzin, należy podzielić całkowity czas przez czas wymagany na jeden metr kwadratowy: 42,93 r-g / 0,0954 r-g/m2 = 450 m2. Takie podejście jest zgodne z zasadami zarządzania projektami budowlanymi oraz optymalizacji zasobów, co jest istotne dla efektywnego planowania robót budowlanych. W praktyce, dobrze jest również uwzględnić ewentualne przestoje i różne nieprzewidziane okoliczności, co w rzeczywistości może wpłynąć na czas wykonania zadania.
Wybór odpowiedzi innych niż 450 m2 może wynikać z błędnego zrozumienia relacji między roboczogodzinami a powierzchnią podbudowy. Odpowiedzi takie jak 150 m2, 200 m2, czy 500 m2 sugerują, że nie uwzględniono poprawnie proporcji czasu pracy do powierzchni. Na przykład, odpowiedzi 150 m2 i 200 m2 wskazują na błędne przeliczenie ilości roboczogodzin, które byłyby potrzebne do wykonania zadania, co prowadzi do nieadekwatnych wniosków o wydajności pracy. Pracownicy mogą wydawać się, że są w stanie szybko wykonać więcej powierzchni, jednak rzeczywistość ich wydajności często obniża się ze względu na czynniki takie jak zmęczenie czy konieczność przerw. Z kolei odpowiedź 500 m2, która przekracza obliczenia, może sugerować nadmierne optymistyczne założenia na temat zdolności roboczej zespołu, co nie jest zgodne z realistycznymi praktykami w budownictwie. Kluczowe jest zrozumienie, że dokładne obliczenia oparte na danych o roboczogodzinach są niezbędne do efektywnego zarządzania projektami budowlanymi. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do poważnych opóźnień oraz przekroczeń budżetowych, co jest niepożądane w każdym projekcie budowlanym.