Kwalifikacja: BUD.13 - Eksploatacja maszyn i urządzeń do robót ziemnych i drogowych

Wybór sprzętu do robót ziemnych zawsze powinien być podyktowany charakterem gruntu i odległością przemieszczania. Niestety, koparka w tym przypadku się nie sprawdzi – jej główne zadanie to wykonywanie wykopów punktowych i liniowych, a nie masowe odspajanie i transport na duże odległości. Owszem, koparki są wszechstronne, ale przy dystansie nawet kilkuset metrów po prostu nie mają wydajności, bo trzeba by podjeżdżać z każdą łyżką i przeładowywać materiał na samochody, co generuje straty czasu i paliwa. Równiarka z kolei służy głównie do profilowania i wyrównywania powierzchni, a nie do zrywania i przewożenia dużych mas gruntu – jej lemiesz nie ma takich możliwości załadunkowych, a konstrukcja nie jest przystosowana do masowego transportowania urobku. Spycharka natomiast to świetny sprzęt do przesuwania gruntu na krótkich odcinkach, czasem kilkadziesiąt metrów, ewentualnie do zgrubnego kształtowania terenu, ale na dystansach powyżej 200 metrów jej wydajność drastycznie spada; dodatkowo, nie ma ona możliwości jednoczesnego odspajania, zbierania i przewożenia gruntu – po prostu przesuwa go przed lemieszem, a nie ładuje. W praktyce często spotyka się mylenie funkcji tych maszyn, szczególnie gdy brakuje doświadczenia w pracy na większych budowach. Niewłaściwy dobór sprzętu, np. próba użycia koparki lub spycharki do przewożenia gruntu na setki metrów, prowadzi do niepotrzebnych kosztów i wydłużenia czasu robót. Standardy branżowe mówią jasno: do odspojenia i przewozu gruntu na odległość od 200 do 2000 metrów stosuje się zgarniarki – to sprzęt, który łączy funkcje zrywania, zbierania i jednoczesnego transportu gruntu. Takie podejście jest bardziej efektywne i zgodne z zasadami organizacji robót ziemnych. Warto więc nie sugerować się samą nazwą maszyny – istotne są jej faktyczne możliwości technologiczne i ekonomiczne.