Kwalifikacja: BUD.13 - Eksploatacja maszyn i urządzeń do robót ziemnych i drogowych

W przypadku wałów korbowych, skrzyń biegów czy przekładni zębatych sytuacja jest zupełnie inna niż z przegubami kulistymi. Te elementy, choć na pierwszy rzut oka wydają się trudne do naprawy, są projektowane z myślą o możliwości serwisowania. Wały korbowe przykładowo bardzo często poddaje się regeneracji – szlifowaniu czopów, uzupełnianiu materiału czy nawet napawaniu w celu przywrócenia pierwotnego kształtu. Oczywiście trzeba zachować przy tym odpowiednie tolerancje i stosować się do zaleceń producenta, ale naprawy takie są codziennością w warsztatach mechanicznych. Skrzynie biegów to z kolei klasyczny przykład zespołu naprawialnego: wymienia się zużyte łożyska, synchronizatory, tryby czy uszczelnienia, a całą skrzynię można rozłożyć, naprawić i złożyć ponownie. To samo dotyczy przekładni zębatych – bardzo często wystarczy wymiana pojedynczych kół zębatych czy łożysk, żeby układ działał jak nowy. Typowym błędem w rozumowaniu jest traktowanie tych zespołów jako „czarnych skrzynek”, które w razie awarii wymienia się w całości – to nie jest praktyka zgodna z ekonomią napraw czy ekologią. Z mojego doświadczenia wynika, że w rzeczywistości te elementy są naprawiane, bo to pozwala obniżyć koszty eksploatacji maszyn i wydłużyć ich żywotność. Przeguby kuliste są natomiast wyjątkiem – ze względów bezpieczeństwa i konstrukcyjnych nie podlegają naprawie, tylko wymianie. Warto na to zwracać uwagę, bo błędna ocena naprawialności może prowadzić do poważnych konsekwencji dla całej maszyny lub nawet zagrożenia dla ludzi.