Kwalifikacja: BUD.13 - Eksploatacja maszyn i urządzeń do robót ziemnych i drogowych
Zawód: Technik budowy dróg
Jakie rodzaje gruntów znajdujących się w podłożu gruntowym można klasyfikować jako nośność G1, niezależnie od stanu wody i działań poprawiających?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Piaski średnioziarniste i pospółki klasyfikowane są jako grunty charakteryzujące się wysoką nośnością w grupie G1, niezależnie od warunków wodnych i stosowanych zabiegów ulepszających. Ich właściwości mechaniczne, takie jak niska plastyczność oraz dobra przepuszczalność wody, sprawiają, że są one doskonałym materiałem do budowy fundamentów oraz infrastruktury drogowej. W praktyce inżynieryjnej, grunty te są często wykorzystywane do projektowania i realizacji konstrukcji, gdzie wymagana jest wysoka stabilność oraz nośność. W standardach branżowych, takich jak PN-EN 1997-1, podkreślono znaczenie odpowiedniej klasyfikacji gruntów oraz ich właściwości w kontekście projektowania geotechnicznego. Grunty te, w przeciwieństwie do innych typów, nie wymagają dodatkowych zabiegów stabilizacyjnych, co znacznie obniża koszty oraz czas realizacji budowy. Przykłady zastosowania obejmują fundamenty budynków, drogi i parkingi, gdzie stabilizacja podłoża jest kluczowa dla trwałości konstrukcji.
Wybór odpowiedzi dotyczących żwirów i pospółek gliniastych, piasków gliniastych oraz glin piaszczystych, iłów pylastych, oparty jest na niepełnym zrozumieniu klasyfikacji gruntów oraz ich nośności. Żwiry i pospółki gliniaste charakteryzują się zmiennymi właściwościami nośności, które mogą być silnie uzależnione od zawartości wody oraz plastyczności. W przypadku gruntów takich jak piaski gliniaste, stanowią one mieszankę, której nośność może być znacznie obniżona w warunkach podwyższonej wilgotności, co czyni je mniej stabilnymi w długofalowym użytkowaniu. Gliny piaszczyste i iły pylaste z kolei, z ich wysoką plastycznością oraz skłonnością do zjawisk osiadania, nie spełniają wymagań klasy G1, zwłaszcza w kontekście zmieniających się warunków wodnych. Obiekty budowlane projektowane na takich gruntach mogą napotykać problemy z osiadaniem i stabilnością, co jest niezgodne z zasadami dobrego projektowania geotechnicznego. W praktyce inżynieryjnej, ignorowanie tych różnic i stosowanie gruntów o niższej nośności w niewłaściwy sposób może prowadzić do poważnych awarii konstrukcyjnych. Dlatego kluczowe jest zrozumienie właściwości gruntów i ich klasyfikacji przed podjęciem decyzji projektowych.