Kwalifikacja: BUD.13 - Eksploatacja maszyn i urządzeń do robót ziemnych i drogowych

Wybierając sprzęt do profilowania skarp nasypu drogowego, łatwo się pomylić, bo każda z maszyn ziemnych ma swoje konkretne zastosowania i ograniczenia. Przedsiębierna sprawdza się głównie przy wykopach powyżej poziomu terenu, np. wybieraniu ziemi z góry, ale jej konstrukcja łyżki i sposób pracy nie pozwala na precyzyjne kształtowanie skarp o określonym kącie – raczej używa się jej do szybkiego urobku niż do detali. Z kolei koparka chwytakowa (czyli z chwytakiem linowym) używana jest do głębokich wykopów, szczególnie tam, gdzie woda gruntowa uniemożliwia klasyczne wybieranie łyżką – ona po prostu „łapie” materiał pionowo w dół, więc zupełnie nie nadaje się do profilowania nachylenia zboczy nasypu. Często początkujący mylą ją z koparką podsiębierną, bo obie mogą operować poniżej poziomu gruntu, ale sposób formowania gruntu i dokładność to zupełnie inna liga. Natomiast zbierakowa najczęściej spotykana jest w dużych, długich wykopach liniowych, jak kanały czy rowy melioracyjne – działa ruchem poziomym, ciągnąc urobek po powierzchni. Takie koparki nie zapewniają kontroli kąta nachylenia profilu skarpy, a raczej są stworzone do usuwania warstw ziemi na dużych dystansach. W praktyce branżowej typowym błędem jest wiara, że każda koparka może wszystko, a to nieprawda – do profilowania skarp potrzeba sprzętu, który pozwala precyzyjnie manewrować łyżką względem powierzchni terenu. To właśnie gwarantują koparki podsiębierne. Moim zdaniem warto zapamiętać, że dobranie niewłaściwej maszyny grozi nie tylko brakiem dokładności, ale często też naruszeniem norm technicznych i zwiększeniem kosztów poprawy. W nowoczesnym budownictwie drogowym liczy się precyzja, a ta – jeśli chodzi o profilowanie skarp – możliwa jest praktycznie tylko z użyciem podsiębiernej, co potwierdzają zarówno standardy, jak i doświadczeni inżynierowie terenowi.