Kwalifikacja: BUD.13 - Eksploatacja maszyn i urządzeń do robót ziemnych i drogowych

Często spotykam się z przekonaniem, że koparka wieloczerpakowa lub chwytakowa świetnie sprawdzą się przy dużych wykopach, ale to dość typowy błąd myślowy wynikający ze skojarzenia nazwy z zakresem prac. Koparki wieloczerpakowe rzeczywiście mają sporą wydajność, ale w polskich warunkach najczęściej używa się ich przy robotach liniowych – głównie przy robotach ziemnych na długich odcinkach, jak budowa wałów czy rowów melioracyjnych. Zdecydowanie nie są optymalne, gdy roboty prowadzone są z poziomu dna wykopu w ograniczonych przestrzeniach, zwłaszcza w gruntach niespoistych. Jeszcze gorzej z koparką chwytakową, bo ona powstała raczej do pracy w gruncie nawodnionym lub bardzo spoistym, gdzie trzeba wydobywać materiał pionowo, często z wody albo z bardzo wąskich przestrzeni. Użycie jej zamiast przedsiębiernej w standardowych wykopach byłoby po prostu nieefektywne – tracimy czas i precyzję, a do tego szybciej zużywamy sprzęt. Koparka zbierakowa natomiast, choć sprytna przy pracach na stokach albo przy pogłębianiu koryt rzek, zupełnie nie sprawdzi się jako główny sprzęt na dużych wykopach, gdzie zależy nam na szybkim i wydajnym zdejmowaniu warstw gruntu na szerokim froncie robót. Wydaje mi się, że niektórzy kierują się tylko nazwą bądź ogólną funkcjonalnością, ale w praktyce zawsze należy uwzględniać rodzaj podłoża, wymagania co do kształtu i objętości wykopu oraz dostępność sprzętu do pracy z poziomu dna. Standardy branżowe jasno wskazują, że w opisanym przypadku koparka przedsiębierna będzie wyborem zdecydowanie bardziej efektywnym – nie tylko ze względu na sposób działania, ale też bezpieczeństwo i kontrolę nad procesem urabiania gruntu.