Asfalt porowaty to mieszanka mineralno-asfaltowa, która posiada specjalną strukturę charakteryzującą się dużą ilością porów. Dzięki temu, nie wymaga dodatkowego posypywania kruszywem w celu uszorstnienia. W rzeczywistości, struktura porowata asfaltu sprawia, że jego powierzchnia jest już wystarczająco chropowata, co zapewnia odpowiednią przyczepność i odprowadzanie wody. Przykładem zastosowania asfaltu porowatego są drogi o dużym natężeniu ruchu, gdzie kluczowe jest zmniejszenie aquaplaningu. W zależności od zastosowania, asfalt porowaty może być stosowany zarówno w warstwie ścieralnej, jak i w innych warstwach konstrukcji nawierzchni. Zgodnie z normami, takimi jak PN-EN 13108, asfalt porowaty jest preferowany w miejscach, gdzie wysoka przepuszczalność wody jest wymagana, co wpływa na bezpieczeństwo i trwałość nawierzchni drogowej. Dobre praktyki w budowie dróg zalecają stosowanie asfaltu porowatego w odpowiednich warunkach klimatycznych, aby zapewnić jego optymalne działanie.
Beton asfaltowy to jedna z najczęściej stosowanych mieszanki mineralno-asfaltowych, charakteryzująca się wysoką wytrzymałością i trwałością. W przeciwieństwie do asfaltu porowatego, beton asfaltowy może wymagać posypywania kruszywem w celu zwiększenia jego uszorstnienia, co jest istotne w przypadku nawierzchni narażonych na intensywne obciążenia i zużycie. Nieprawidłowe jest jednak myślenie, że wszystkie mieszanki asfaltowe mogą być traktowane w ten sam sposób. Asfalt lany, z kolei, to materiał, który wykazuje dobre właściwości uszczelniające, ale nie jest przeznaczony do warstw ścieralnych. Posypywanie go kruszywem byłoby niezgodne z jego przeznaczeniem, co może prowadzić do przedwczesnego uszkodzenia nawierzchni. Z kolei mastyks grysowy, który składa się z asfaltu i mineralnych kruszyw, również nie wymaga posypywania kruszywem, ale ze względu na swoją gęstość i masywność, jest stosowany głównie w miejscach o dużym natężeniu ruchu, gdzie kluczowe jest zmniejszenie hałasu. Zastosowanie niewłaściwych praktyk, takich jak posypywanie kruszywem asfaltu porowatego lub innego materiału, który nie wymaga takiego zabiegu, może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń nawierzchni i podnosić koszty utrzymania dróg. W rezultacie, dobrze jest trzymać się standardów branżowych, które jednoznacznie określają, jakie materiały powinny być stosowane w konkretnych warunkach, aby zapewnić ich długotrwałość i funkcjonalność.