Tłuczeń kamienny jest materiałem, który idealnie nadaje się do wykonania podbudowy zasadniczej drogi ze względu na swoje właściwości mechaniczne oraz zdolność do efektywnego rozkładania obciążeń. Charakteryzuje się wysoką odpornością na ściskanie oraz minimalną podatnością na deformacje pod wpływem obciążeń dynamicznych, co czyni go odpowiednim do stabilizacji gruntu. W praktyce, tłuczeń kamienny jest często stosowany w warstwie nośnej, gdzie jego agregaty mogą mieć różną frakcję, co pozwala na optymalne dopasowanie do warunków gruntowych. Dodatkowo, zgodnie z Polskimi Normami (PN), tłuczeń kamienny spełnia wymagania dotyczące parametrów technicznych, takich jak wskaźnik spękania czy gęstość, co czyni go materiałem sprawdzonym i powszechnie akceptowanym w budownictwie drogowym. Przykłady zastosowania tłucznia obejmują nie tylko drogi, ale również ścieżki rowerowe i parkingi, gdzie jego właściwości zwiększają trwałość i bezpieczeństwo użytkowania.
Odpowiedzi takie jak asfalt lany, humus i mastyks grysowy nie nadają się do wykonania podbudowy zasadniczej drogi z różnych powodów. Asfalt lany jest materiałem głównie wykorzystywanym do pokryć nawierzchniowych, które mają za zadanie zapewnienie szczelności i odporności na warunki atmosferyczne. Nie posiada on wystarczających właściwości mechanicznych, aby służyć jako podbudowa, gdyż jest zbyt elastyczny i nie zapewnia odpowiedniej nośności, co prowadzi do deformacji pod wpływem obciążeń ruchu drogowego. Humus, będący warstwą organiczną gleby, nie ma żadnych właściwości nośnych i w rzeczywistości może prowadzić do osiadania oraz niestabilności nawierzchni. Jest to materiał, który nie powinien być stosowany w budownictwie drogowym, ponieważ może powodować poważne problemy z jakością drogi w dłuższym okresie. Z kolei mastyks grysowy, mimo że ma swoje zastosowanie w technologii budowlanej, również nie spełnia funkcji podbudowy. Jego skład chemiczny i właściwości fizyczne są dostosowane do innego rodzaju zastosowań, takich jak uszczelnienia czy warstwy ochronne. Zastosowanie tych materiałów jako podbudowy może prowadzić do błędnych wniosków na temat ich funkcjonalności oraz trwałości, co wpływa na bezpieczeństwo i komfort użytkowników dróg.