Kwalifikacja: BUD.13 - Eksploatacja maszyn i urządzeń do robót ziemnych i drogowych

Wiele osób myli się przy rozpoznawaniu połączeń szeregowych i równoległych akumulatorów, bo wizualnie mogą wyglądać podobnie, ale ich działanie jest diametralnie różne. Schematy, w których oba bieguny (+ i -) akumulatorów są połączone równolegle, nie prowadzą do sumowania napięć, lecz do sumowania pojemności (prądów). To typowy błąd – wydaje się, że skoro jest więcej źródeł, to napięcie też się zwiększy, ale w rzeczywistości napięcie całego układu pozostaje takie samo jak pojedynczego akumulatora, natomiast rośnie maksymalny prąd, jaki można pobrać. W praktyce równoległe połączenie stosuje się wtedy, gdy zależy nam na dłuższym czasie działania odbiornika przy tym samym napięciu zasilania. W technice akumulatorowej, np. przy budowie dużych magazynów energii, wybór sposobu połączenia wynika bezpośrednio z zapotrzebowania na napięcie lub pojemność. Często spotykam się z myleniem tych dwóch pojęć nawet u osób, które już miały styczność z układami bateryjnymi – wynika to zapewne z rutynowego podejścia do schematów. Zwróć uwagę, że tylko przy połączeniu szeregowym możemy podnieść napięcie do wartości wymaganej przez odbiornik, zgodnie z prawem Kirchoffa. Jeśli więc wybierzesz schemat, w którym oba wyjścia (+ i -) są złączone bezpośrednio, to masz klasyczne połączenie równoległe akumulatorów, a takie rozwiązanie nie spełni warunku sumowania napięcia. Moim zdaniem, warto zawsze przeanalizować, które bieguny są połączone – jeśli dodatni z ujemnym, to mamy szereg, jeśli dodatni z dodatnim i ujemny z ujemnym – to równoległe połączenie. To podstawowy, a jednak bardzo często pomijany szczegół, który jest kluczowy przy projektowaniu instalacji zgodnych ze standardami branżowymi.