Wybór wykopów jako obszaru wymagającego korekty poprzez humusowanie i obsiewanie trawą jest uzasadniony na podstawie analizy powierzchni nieporośniętej roślinnością. Z danych wynika, że 2,5% powierzchni wykopów pozostaje nieporosłych, co w porównaniu do innych kategorii wskazuje na największą potrzebę interwencji. Dobrą praktyką w inżynierii lądowej jest stosowanie humusu oraz traw w celu stabilizacji skarp i ograniczenia erozji glebowej. Humusowanie polega na wzbogaceniu gleby w składniki organiczne, co poprawia jej strukturę i zdolności retencyjne, co jest kluczowe w kontekście wykopów, gdzie glebę narażoną na erozję należy odpowiednio zabezpieczyć. Obsiewanie trawą natomiast nie tylko wzmacnia powierzchnię, ale również przyczynia się do stworzenia naturalnego ekosystemu, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w budownictwie. Dbałość o odpowiednie umocnienie skarp wykopów jest również zgodna z normami budowlanymi, które nakładają obowiązek ochrony przed erozją oraz zapewnienia stabilności konstrukcji.
Wybór innych opcji, takich jak nasypy, rowy czy ścieki, może wynikać z niepełnego zrozumienia zjawisk związanych z erozją i stabilnością skarp. Nasypy, w porównaniu do wykopów, zazwyczaj nie wymagają tak intensywnej korekty, ponieważ ich powierzchnia jest mniej narażona na erozję dzięki osadzeniu materiału w naturalny sposób. Rowy i ścieki również pełnią funkcję odwadniającą, co może ograniczać erozję, gdyż odpowiednio zaprojektowane odprowadzają wodę z obszaru budowy. Wybierając te odpowiedzi, można pomylić poziom ryzyka erozji związany z każdą z kategorii, co prowadzi do niewłaściwych wniosków o konieczności korekty. Dobrze zaprojektowane rowy i ścieki powinny mieć odpowiednie nachylenie i stabilizację, co zmniejsza ryzyko erozji. Typowym błędem myślowym jest nieodróżnienie wykopów od innych form terenu, co skutkuje niedoszacowaniem potrzeby umocnienia w tych obszarach. Praktyka inżynieryjna jasno pokazuje, że zjawiska erozji różnią się w zależności od konstrukcji terenu, co podkreśla znaczenie dokładnej analizy specyfikacji technicznych i oceny powierzchni skarp.
