Na podstawie danych zawartych we fragmencie Specyfikacji Technicznych Wykonania i Odbioru Robót oraz wyników pomiarów szerokości nawierzchni drogi określ, na którym z badanych odcinków nawierzchni gruntowej o projektowanej szerokości 5,0 m konieczna jest jej korekta.
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odcinek III wymaga korekty, ponieważ jego szerokość wynosząca 4,90 m jest niższa niż minimalna dopuszczalna szerokość wynosząca 4,95 m. W kontekście projektowania dróg, kluczowe jest przestrzeganie standardów dotyczących szerokości nawierzchni, aby zapewnić odpowiednią nośność i bezpieczeństwo ruchu. Wymagania zawarte w Specyfikacji Technicznych Wykonania i Odbioru Robót wskazują, że każdy odcinek drogi powinien spełniać określone normy. W praktyce, w przypadku odcinków o projektowanej szerokości 5,0 m, tolerancja na odchylenia wynosi 5 cm. Oznacza to, że szerokość nie może być mniejsza niż 4,95 m. Szerokość 4,98 m na odcinku II oraz 5,05 m na odcinku I mieszczą się w akceptowalnych granicach, a odcinek IV o szerokości 5,10 m jest wręcz powyżej normy. W związku z tym, aby zapewnić odpowiednią funkcjonalność i bezpieczeństwo drogi, niezbędna jest korekta odcinka III.
Wybór jednego z odcinków, które nie wymagają korekty, często wynika z niewłaściwego zrozumienia tolerancji szerokości nawierzchni. Odcinek II o szerokości 4,98 m wydaje się być bliski projektowanej wartości 5,0 m, ale w rzeczywistości nadal jest poniżej minimalnej dopuszczalnej szerokości, która wynosi 4,95 m. Dlatego też, choć można pomyśleć, że odcinek ten nie wymaga korekty, w rzeczywistości nie spełnia on wymagań normatywnych, które są kluczowe dla bezpieczeństwa ruchu. Z kolei odcinek IV, który ma szerokość 5,10 m, może być postrzegany jako zadowalający, ale również w tym przypadku nie uwzględniono istotnych aspektów projektowych. W praktyce, nadmiarowa szerokość może prowadzić do niepotrzebnych kosztów budowy oraz podniesienia ryzyka w zakresie utrzymania drogi. Identyfikując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć, że postrzeganie tolerancji szerokości jako swobody w ich interpretacji prowadzi do błędnych wniosków. Zastosowanie odpowiednich norm, takich jak PN-EN 13108 dotyczący materiałów do budowy nawierzchni, jest kluczowe, aby zapewnić, że każdy odcinek drogi sprosta wymaganiom technicznym oraz oczekiwaniom użytkowników. Właściwe zrozumienie i stosowanie tych regulacji jest niezbędne do poprawnego wykonania robót drogowych.
