Kwalifikacja: BUD.13 - Eksploatacja maszyn i urządzeń do robót ziemnych i drogowych

Wybór jednego z odcinków, które nie wymagają korekty, często wynika z niewłaściwego zrozumienia tolerancji szerokości nawierzchni. Odcinek II o szerokości 4,98 m wydaje się być bliski projektowanej wartości 5,0 m, ale w rzeczywistości nadal jest poniżej minimalnej dopuszczalnej szerokości, która wynosi 4,95 m. Dlatego też, choć można pomyśleć, że odcinek ten nie wymaga korekty, w rzeczywistości nie spełnia on wymagań normatywnych, które są kluczowe dla bezpieczeństwa ruchu. Z kolei odcinek IV, który ma szerokość 5,10 m, może być postrzegany jako zadowalający, ale również w tym przypadku nie uwzględniono istotnych aspektów projektowych. W praktyce, nadmiarowa szerokość może prowadzić do niepotrzebnych kosztów budowy oraz podniesienia ryzyka w zakresie utrzymania drogi. Identyfikując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć, że postrzeganie tolerancji szerokości jako swobody w ich interpretacji prowadzi do błędnych wniosków. Zastosowanie odpowiednich norm, takich jak PN-EN 13108 dotyczący materiałów do budowy nawierzchni, jest kluczowe, aby zapewnić, że każdy odcinek drogi sprosta wymaganiom technicznym oraz oczekiwaniom użytkowników. Właściwe zrozumienie i stosowanie tych regulacji jest niezbędne do poprawnego wykonania robót drogowych.