Kwalifikacja: BUD.13 - Eksploatacja maszyn i urządzeń do robót ziemnych i drogowych

Analizując dostępne odpowiedzi, nietrudno zauważyć, że wiele osób kieruje się błędnym przeświadczeniem, iż wystarczy np. zredukować ciśnienie w układzie, nie wyłączając silnika lub wręcz przeciwnie – podnieść ciśnienie przed naprawą. Takie podejścia wynikają zazwyczaj z braku doświadczenia praktycznego i niezrozumienia specyfiki hydrauliki siłowej. Częstym błędem jest myślenie, że praca silnika bez obciążenia jest bezpieczna, bo „przecież nic się nie dzieje”, albo że podniesione ciśnienie zapewni prawidłowe sprawdzenie szczelności – jednak przy naprawie, a nie diagnostyce, to nie ma żadnego sensu i stwarza realne zagrożenie. Podczas pracy silnika pompa hydrauliczna stale tłoczy płyn, nawet gdy układ wydaje się być bezciśnieniowy – rezydualny nacisk może spowodować nagły wyciek albo gwałtowne przemieszczenie się elementów, na przykład siłownika. Z kolei pozostawienie wysokiego ciśnienia w liniach to już prosta droga do wypadku – kontakt z cieczą pod ciśnieniem może prowadzić do poważnych urazów, włącznie z penetracją skóry, a tego naprawdę nie chce nikt przeżyć. Takie podejście całkowicie ignoruje też wszystkie instrukcje producentów, zalecenia BHP i standardy, np. PN-EN 982, które mówią wprost: naprawę wykonuje się po całkowitym rozładowaniu układu i zatrzymaniu napędu. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet najlepsi mechanicy czasem bagatelizują ten krok, przez pośpiech lub rutynę, ale skutki bywają opłakane. Podsumowując – każda ingerencja w hydraulikę bez wyłączenia napędu i rozładowania ciśnienia to poważny błąd techniczny i lekceważenie zasad bezpieczeństwa, czego absolutnie nie powinno się robić w praktyce.