Kwalifikacja: BUD.13 - Eksploatacja maszyn i urządzeń do robót ziemnych i drogowych

Często spotykam się z przekonaniem, że wystarczy po prostu zredukować ciśnienie w liniach roboczych, nawet gdy silnik jeszcze pracuje, albo że podniesienie ciśnienia przed naprawą może pomóc w 'przepchnięciu' ewentualnych zanieczyszczeń. To są niestety bardzo mylne założenia. Praca przy instalacji hydraulicznej przy włączonym silniku, niezależnie czy ciśnienie jest wysokie czy niskie, to poważne zagrożenie dla zdrowia i życia. W ruchomym układzie mogą pojawić się niekontrolowane ruchy elementów, a nawet niewielkie ciśnienie resztkowe może spowodować wytrysk oleju pod dużym ciśnieniem – to jest niebezpieczne i dla operatora, i dla osób w pobliżu. Dodatkowo pozostawienie silnika włączonego podczas naprawy to nie tylko złamanie procedur BHP, ale też groźba uszkodzenia kosztownych komponentów hydraulicznych, bo układ może się spontanicznie uruchomić. Z kolei idea podnoszenia ciśnienia w liniach przed naprawą jest kompletnie sprzeczna z logiką serwisową – to nie przyspiesza żadnych procesów, a wręcz podnosi ryzyko awarii i urazów. Bardzo często osoby wybierające takie rozwiązania mylą pojęcia diagnostyki z naprawą – do ustawień i pomiarów ciśnienia powinien być osobny tryb pracy, a nie rutynowa naprawa. Według wszystkich poważnych norm branżowych i procedur, każde działanie serwisowe należy zaczynać od całkowitego wyłączenia napędu i rozładowania ciśnienia z układu. W praktyce ignorowanie tych zasad prowadzi do wypadków – niestety, historie o pryskającym oleju hydraulicznym czy zranieniach dłoni nie są rzadkością. Z mojego doświadczenia, najwięcej osób wpada w tę pułapkę, bo nie doceniają, jak dużo energii jest w stanie zgromadzić nawet mały siłownik hydrauliczny. Dlatego tak ważne jest, by zawsze sztywno trzymać się podstawowych zasad bezpieczeństwa – silnik wyłączony, ciśnienie zredukowane do minimum, dopiero wtedy można działać przy hydraulice. To naprawdę się opłaca, bo życie i zdrowie mamy jedno.