Aby obliczyć powierzchnię warstwy podbudowy z gruntu stabilizowanego cementem, należy najpierw obliczyć całkowitą powierzchnię miejsc postojowych. Każde miejsce postojowe ma wymiary 2,5 m na 5,0 m, co daje pojedynczą powierzchnię równą 12,5 m² (2,5 m * 5,0 m). Ponieważ mamy 10 miejsc postojowych, całkowita powierzchnia wynosi 10 * 12,5 m² = 125 m². Grubość warstwy podbudowy (15 cm) nie wpływa na powierzchnię, ale jest istotna przy obliczaniu objętości materiału. Zastosowanie gruntu stabilizowanego cementem jako podbudowy jest zgodne z normami budowlanymi, które zalecają wykorzystanie tego materiału w celu poprawy nośności i trwałości powierzchni. Stabilizacja cementem pozwala na zwiększenie wytrzymałości gruntu, co jest szczególnie ważne w miejscach o dużym obciążeniu, takich jak parkingi. Zastosowanie tej technologii jest powszechne w inżynierii lądowej, a znajomość takich obliczeń jest niezbędna dla projektantów i wykonawców.
Wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z kilku nieporozumień dotyczących zasad obliczania powierzchni oraz właściwości materiałów budowlanych. Odpowiedzi takie jak 18,75 m² mogły być wynikiem błędnego obliczenia powierzchni pojedynczego miejsca postojowego, na przykład przy założeniu błędnych wymiarów lub jednostek. Podobnie, odpowiedzi 187,50 m² oraz 12,50 m² sugerują, że nie zrozumiano, iż kluczowe jest obliczenie całkowitej powierzchni dla wszystkich miejsc postojowych, a nie jednego z nich. Typowym błędem jest pomieszanie pojęć dotyczących objętości i powierzchni; w przypadku tego pytania, grubość podbudowy powinna być brana pod uwagę jedynie przy obliczaniu objętości materiału, a nie przy obliczaniu powierzchni. Warto również zauważyć, że w inżynierii budowlanej dokładność w obliczeniach jest kluczowa, ponieważ wpływa na jakość wykonania, trwałość oraz bezpieczeństwo konstrukcji. Dlatego ważne jest, aby przy takich zadaniach dokładnie przeliczać i analizować dane, a także stosować się do ustalonych norm oraz praktyk branżowych, które ułatwiają uniknięcie takich pomyłek.