Zawód: Technik budowy dróg
Kategorie: Nawierzchnie drogowe Obmiary i kosztorysowanie
Odpowiedź 3000 m² jest tutaj jak najbardziej trafiona. Powierzchnię warstwy ścieralnej na drodze liczymy, mnożąc długość odcinka przez szerokość jezdni. W przypadku dróg zbiorczych jednojezdniowych najczęściej mamy dwa pasy ruchu – każdy po 3,0 m szerokości, co daje razem 6,0 m na całej szerokości jezdni. Pomijamy szerokość poboczy, bo interesuje nas tylko powierzchnia nawierzchni z betonu asfaltowego. Podstawiając dane: 500 m (długość) x 6,0 m (szerokość) daje dokładnie 3000 m². Taki sposób obliczeń jest zgodny z praktyką zawodową oraz wytycznymi do kosztorysowania robót drogowych wg katalogów KNR czy metodologii kosztorysowej zamawiającego. W codziennej pracy na budowie czy przy przygotowaniu przetargu to podstawowa umiejętność, bo od powierzchni zależy ilość potrzebnego materiału, planowanie logistyki, zamówień i harmonogramu prac. Moim zdaniem zawsze warto zwracać uwagę na rzeczywiste parametry projektowe, bo zbyt pochopne przyjęcie liczby pasów czy szerokości może prowadzić do kosztownych błędów. Pozostaje jeszcze kwestia grubości – tu była podana 4 cm, ale do obliczenia powierzchni nie jest nam ona potrzebna (grubość wykorzystuje się do obliczenia objętości lub masy mieszanki). Przy wyliczaniu powierzchni zawsze najważniejsze: długość x szerokość i gotowe. Takie rzeczy bardzo przydają się w branży drogowej zarówno przy wycenie, jak i odbiorze robót, a kontrola tych parametrów wpływa na jakość i bezpieczeństwo użytkowników drogi.