Aby obliczyć powierzchnię warstwy ścieralnej nawierzchni drogi osiedlowej, należy uwzględnić wymiary jezdni. Droga ma długość 300 m i dwa pasy ruchu, z których każdy ma szerokość 2,5 m. Obliczamy szerokość całkowitą drogi: 2 pasy x 2,5 m = 5 m. Następnie, powierzchnię nawierzchni obliczamy, mnożąc długość drogi przez szerokość: 300 m x 5 m = 1500 m2. Ta wartość stanowi powierzchnię, na której będzie położona warstwa ścieralna. W praktyce, znajomość obliczeń związanych z powierzchnią nawierzchni jest kluczowa dla inżynierów drogowych, ponieważ pozwala na odpowiednie zaplanowanie materiałów budowlanych oraz kosztów realizacji inwestycji. Zastosowanie standardów budowlanych, takich jak PN-EN 13108-1, gwarantuje, że grubość warstwy ścieralnej 10 cm jest adekwatna dla ruchu drogowego w strefach osiedlowych, co wpływa na trwałość i bezpieczeństwo nawierzchni. Takie obliczenia są także istotne w kontekście ochrony środowiska, ponieważ wpływają na zmniejszenie emisji CO2 przez pojazdy, które napotykają na dobrze zaprojektowane nawierzchnie.
Podczas analizowania błędnych odpowiedzi, warto zauważyć, że każda z nich opiera się na nieprawidłowych obliczeniach lub założeniach dotyczących szerokości i liczby pasów ruchu. Na przykład, odpowiedzi 150 m2 i 750 m2 mogą wynikać z błędnego założenia dotyczącego szerokości drogi. Osoby udzielające takich odpowiedzi mogły nie uwzględnić faktu, że droga o długości 300 m ma dwa pasy ruchu, co znacznie zwiększa całkowitą powierzchnię. W przypadku odpowiedzi 3000 m2, użytkownicy mogli pomylić się w obliczeniach, przyjmując na przykład niepoprawną szerokość drogi lub dodając nadmiarową wartość. Istotnym błędem myślowym jest również nieuwzględnienie, że w obliczeniu powierzchni nie tylko długość, ale także szerokość ma kluczowe znaczenie. W kontekście budowy i projektowania nawierzchni, znajomość standardów, takich jak PN-EN 13108-1, jest niezbędna, aby prawidłowo oszacować grubość warstwy i jej wpływ na nośność drogi. Wszystkie te nieprawidłowe obliczenia mogą prowadzić do znacznych różnic w kosztach materiałów i wykonania, co w praktyce może wpłynąć na całkowity budżet projektu oraz jakość wykonanej nawierzchni.